DOETINCHEM RONDE VERDER IN KNSB BEKER

door Kees Nederkoorn

 

Op vrijdagavond 17 oktober wrong Marius zich, met Theo en mijzelf als passagiers, door de avondspits rond Nijmegen naar het schaakzaaltje in Wijchen. Onze vierde man, Henk, deed hetzelfde vanuit Den Haag. Wijchen heeft een flinke jeugdafdeling, die daar enthousiast aan het schaken was. Toen de jeugd uitgespeeld was konden wij met de wedstrijd beginnen.

De eerste tekenen waren niet zo gunstig voor ons: na een uurtje spelen gaf Theo in een ongeveer gelijke stelling zijn dame weg! Henk had met zwart wat druk op de stelling van zijn tegenstander, maar dat resulteerde uiteindelijk slechts in remise. Marius bleek toch ook met de witte stukken goed uit de voeten te kunnen; hij kwam heel goed te staan, maar helaas verzandde ook zijn partij in remise.

Ik had de taak van Henk overgenomen om met 1.f4 te openen, maar waar Henk daar vaak een voordeeltje uit weet te peuteren, lukte dat bij mij niet. Ik stond steeds onder druk, en toen mijn tegenstander een doorbraak naar mijn koning forceerde, vreesde ik het ergste. Zwart kwam een kwaliteit voor, en joeg met dame en toren op mijn koning. De witte dame en loper poogden wanhopig om alle gaten dicht te houden.

Maar zowaar, de beslissende klap bleef uit; we kwamen in een eindspel terecht waarin wit de a- en b-pionnen had met een loper en zwart een toren en de g-en h-pionnen. Ik begon hoop op remise te krijgen. Opgejaagd door de tijdnood snelden de pionnen van beide partijen als hazewinden naar de overkant, waar ze gelijktijdig promoveerden. Maar omdat mijn tweede pion meegelift was en nu op a7 stond, was het plots zwart die moest oppassen. Dat deed hij onvoldoende, en toen ook die tweede pion tot dame promoveerde kon ik de partij winnen.

Een gelijke stand was het eindresultaat, dus we moesten vluggeren. Door alle doorstane emoties verloor ik snel, maar Theo en Marius maakten gehakt van hun tegenstanders. Toen Henk remise hield door eeuwig schaak bleken we zowaar een ronde verder gekomen te zijn.

Pion in Groesbeek, pas op, here we come!