VERDIENDE NEDERLAAG SVD IN ENSCHEDE

 
door Roel Evertse
 

Ondanks een behoorlijk ratingoverwicht heeft SVD 1 eigenlijk geen moment in de wedstrijd aanspraak kunnen maken op een goed resultaat tegen de reserves van Dr. Max Euwe uit Enschedé. Aan meerdere borden was treurnis troef aan onze kant.

Al vroeg in de middag keken we tegen een achterstand aan. Theo had prachtige vergezichten van h-lijnen en 4e rijen op het netvlies, maar overzag een wel erg opzichtige en zeer nabije bananenschil, die meteen zijn mooiste pion kostte. Hij modderde nog een tijdje door, maar het verlies was onvermijdelijk.

Marino maakte aanvankelijk goed gebruik van zijn ruimteoverwicht en zette zijn stukken in de richting van de vijandelijke koning. Jamie Duburg verdedigde goed en leek het initiatief over te nemen, maar had waarschijnlijk beter van de hem aangeboden pion kunnen afblijven. Nu kreeg Marino een winnende aanval. Dat Jamie een dame weggaf leek sneu, maar kan beter een goed getimede harakiri genoemd worden.

Sander speelde tegen een ‘egel’. Hij deed eigenlijk niks en wachtte gewoon tot zijn tegenstander met het thematische d6-d5 kwam. Dat leverde wit een loperpaar op, dat best tot zijn recht had kunnen komen. Had, want Sander gaf een dame weg.

Kees Nederkoorn en Dinant Postma speelden de naar mijn smaak de meest interessante pot van de middag. Scherp spel van beide kanten, een positioneel rommeltje, resulterend in een dubbeltoreneindspel, dat in tijdnood geruisloos naar remise liep. Mogelijk heeft Kees in deze fase iets laten liggen. Dat betekende na de tijdcontrole een 2˝-1˝ achterstand, die te oordelen naar de stand op de resterende borden alleen maar groter kon worden.

Een duidelijke meevaller was de winst van Henk. Lange tijd kon hij niet veel meer doen dan afwachten wat Ton Ellenbroek met hem van plan was. In een bijna geheel dichtgeschoven stelling - waarom toch die h-pion zo druistig op h5 gezet, heer Ellenbroek? -, met alle acht witte pionnen op de kleur van de eigen loper, ging het er om of een doorbraak van zwart op de damevleugel inderdaad als doorbraak of als een boemerang zou werken. Het werd dus het laatste. De manier waarop Henk het uitmaakte was wel weer kunstig.

Marius komt wedstrijdritme te kort. Anders valt niet goed te verklaren, waarom deze ooit zo rotsvaste baseline-speler vanuit een eerst bevredigende stelling langzaam, maar o zo pijnlijk, eerst tegen en toen over het randje werd geduwd. En het duurt bij Marius ook altijd zo kwellend lang. Geef dan liever een keer na 10 zetten een stuk weg, dan kan je nog iets aan je middag hebben!

John wil graag dat ik weer iets naars over hem schrijf vanwege zijn verklote eindspel. Dat kan hij vergeten. Iemand die de hatelijke nul weet weg te poetsen verdient lof, prijs en eer, en echt: het was zeker geen slechte partij.

Henny speelde wel een trieste partij. Zijn stelling vertoonde wat tochtgaten, waarin zijn tegenstander een naar paard liet neerstrijken met pionverlies voor Henny als gevolg. Die klap is hij helaas nooit meer te boven gekomen.

In de volgende ronde mogen we tegen de koploper, Zevenaar, dat tot nu toe alles met grote cijfers heeft gewonnen. In onze huidige vorm maken we geen schijn van kans en moeten we vurig hopen dat de Mexicaanse griep stevig gaat huishouden in de Liemers. U begrijpt dat de psychologische (en biologische) oorlogsvoering voor de derby is begonnen!
 

Dr. Max Euwe 2 1923 - SV Doetinchem 1991 5 - 3
1 Ton Ellenbroek 1926 - Henk Riepma 2160 0 - 1
2 Dinant Postma 1996 - Cees Nederkoorn 2126 ˝ - ˝
3 Jamie Duburg 1844 - Marino Küper 2096 0 - 1
4 Gerrit Jan te Bokkel 2012 - Theo Goossen 2064 1 - 0
5 Laurens Snuverink 1933 - Sander van Vucht 1847 1 - 0
6 Anne Veltman 1966 - Marius van Hal 1957 1 - 0
7 Kristianne Tempelman 1880 - John Lutgens 1740 ˝ - ˝
8 Jarich van der Molen 1830 - Henny Haggeman 1935 1 - 0
 

Webdesign Refresh