THRILLER IN ZEVENAAR LOOPT SLECHT AF VOOR DOETINCHEM
door Roel Evertse

 

Een door afzeggingen van Henk Riepma en Marius van Hal verzwakt SVD 1 had zowaar bijna voor een stunt in en tegen Zevenaar gezorgd. Maar voor ‘bijna’ koop je niks en de punten bleven gewoon in Zevenaar, dat na deze ronde drie volle matchpunten los is van de concurrentie en regelrecht op het kampioenschap lijkt af te stevenen. Overigens – eerlijk is eerlijk – was ook Zevenaar door het ontbreken van kopman Vincent Rothuis verzwakt.
Het schaaktechnische niveau van de wedstrijd was niet bepaald om over naar huis te schrijven. Over de drie remises kan nog gezegd worden dat ze ‘correct’ waren. In de andere partijen werd er soms lustig op los geknoeid.

De prijs voor de miskleun van de maand ging met algemene stemmen naar Hans Castrop, die eigenlijk na een half uur spelen al kon opgeven na in een wel heel opzichtig valletje te zijn gelopen tegen Theo Goossen. Hij ploeterde nog volstrekt zinloos een tijdje door in een hopeloos eindspel, maar de uitslag stond muurvast.
Vrij snel daarna vielen de drie remises aan de hoogste drie borden. Kees loste zijn openingsproblemen kundig op en zorgde er en passant voor dat Michel van Leeuwen van zijn 100%-score verlost werd.
Marino had misschien een klein voordeeltje tegen Guust Homs, maar veel stelde het niet voor en ook ondergetekende had, mede met het oog op de stand van de wedstrijd, weinig redenen om het remiseaanbod van Arie Huysman af te slaan.
Invaller Sjon Vrieze heeft een optimistische kijk op het leven. In ieder geval geeft hij doorgaans blijk van een grenzeloos vertrouwen in de mogelijkheden van zijn stelling, hetgeen ooit een paar leuke winstpartijen voor SVD 1 opleverde. Vandaag bleek het allemaal iets te veel gevraagd. Weliswaar keek tegenstander Vincent Pelgrom een beetje angstig naar de kwakzetten van Sjon, maar hij wist de agressie effectief te ontmantelen.

 

Onze andere, ‘vaste’ invaller, Bert Lenderink, dreigde het slachtoffer te worden van een koningsaanval, maar zette, een beetje geholpen door de tegenstander, met succes een tegenaanval in, die veel sneller kwam. De afwikkeling verliep overigens bepaald niet vlekkeloos – had hij dat gedwongen dameoffer wel gezien als het nodig was geweest? – maar het punt kwam er.
Toen stond het dus 3½-2½ voor de onzen. In de twee resterende partijen gebeurde van alles.
Henny krijgt de prijs voor de schlemiel van de middag. Stuk tegen twee pionnen gewonnen, onnodig de eigen koning op de tocht gezet, ondanks alles toch nog behoorlijke kansen in het eindspel en tenslotte helaas de zelfgekozen dood door verstikking.
Sander speelde tegen Henk Karssen, die nog steeds 100% heeft. Sander kwam met gelijk spel uit de opening, maar deed het daarna niet goed. Met name kwam zijn dame op verkeerde velden terecht. Hij werd dan ook volledig onder de voet gelopen met groot materiaalverlies als gevolg en tijdnood leek de rest te doen. Wat er daarna precies gebeurd is kan ik niet beschrijven, omdat ik de partij niet interessant meer vond en dus niet meer volgde. Toen ik me even later afvroeg waarom Sander, doorgaans de sportiviteit zelve, niet de beleefdheid kon opbrengen om de partij op te geven, bleek dat ook Henk Karssen vreselijk aan het knoeien was geslagen. Het resterende eindspel was zeer lastig te taxeren. Mogelijk heeft Sander een bootje gemist door geen torens te ruilen, maar zo’n opmerking is een voorbeeld van scorebordjournalistiek. Inderdaad, Sander verloor en de opluchting bij Zevenaar was groot. (Naschrift: Sander (Fritz) gaf ’s avonds het verlossende woord. Na torenruil loopt zwart geforceerd mat!)

   
ZEVENAAR 1944 - SV Doetinchem 1970 4½ - 3½
1 Guust Homs 2159 - Marino Küper 2085 ½ - ½
2 Michel van Leeuwen 2154 - Kees Nederkoorn 2144 ½ - ½
3 Arie Huysman 2035 - Roel Evertse 1983 ½ - ½
4 Henk Karssen 2063 - Sander van Vucht 1827 1 - 0
5 Toon Janssen 1925 - Henny Haggeman 1870 1 - 0
6 Vincent Pelgrom 1912 - Sjon Vrieze - 1 - 0
7 Hans Castrop 1733 - Theo Goossen 2028 0 - 1
8 Hans Corbeel 1568 - Bert Lenderink 1855 0 - 1
     
 

Webdesign Refresh