DOETINCHEM WINT 4-PUNTENDUEL TEGEN ALMELO | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
door Roel Evertse | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Voor zover er al zorgen bestonden over degradatiegevaar heeft SV Doetinchem
tegen een behoorlijk verzwakte concurrent Almelo deze zorgen overtuigend
weggespeeld. Door een ruime overwinning staan we nu 3 matchpunten boven de
streep en kunnen optimisten zelfs ‘naar boven kijken’. De volgende wedstrijd
tegen de qua gemiddelde rating (2066) huizenhoge titelfavoriet Lonneker zal
leren hoe serieus die blik genomen moet worden. Hoe dan ook, de overwinning tegen Almelo kwam heel niet slecht uit en was volledig verdiend. Aan de sfeer, opperste gemoedelijkheid, was overigens niet het belang van de wedstrijd af te lezen. Hier en daar werd zelfs gezellig gekwebbeld over het bord heen. Tja, het blijft 3e klasse… De score werd geopend door Kees, die voor hem heel ongebruikelijk reeds na 12 zetten een remiseaanbod deed. Gezien zijn stelling was dat niet onverstandig en Ben Poelstra accepteerde, waarschijnlijk uit diep respect voor zijn tegenstander. Niet lang daarna moest Henk in remise berusten. Zijn aanval werd bekwaam opgevangen door Martin Bootsma en wat resteerde was het doorspelen niet waard. Ondergetekende had het genoegen Doetinchem op voorsprong te zetten. Tegenstander Ulbe van Houten speelde wel heel erg passief en – wat vaker voorkomt – op het moment dat deze actief werd, konden de stukken het doosje in. Marino speelde heel letterlijk een overtuigende partij. Bert-Steffen Visser geloofde hem bij een kleine combinatie op zijn woord, maar als hij iets beter had opgelet had het Marino gewoon een vette pion gekost. |
Met (de prestaties van) Theo gaat het niet goed. Hoe het komt dat het in de
opening, die hij intern tegen Kees al zo’n 200 keer heeft gespeeld, nu mis ging
moet hij nog maar eens uitleggen. Niettemin wist hij tegen Zagar Zeeman nog
aardig tegenstand te bieden, maar alle hoop op een resultaat vervloog toen hij
in diep gepeins verzonken en geheel onwetend van het naderend onheil door de
tijd ging. Sander speelde een bekeken partij tegen Maarten Smit, die de partij wel erg pretentieloos opzette en gedurende de hele partij geen goede plek voor zijn ongerokeerde koning kon vinden. Uiteindelijk werd die dan ook gewoon mat gezet. Marius speelde tegen zijn vaste klant Alvin Jutba. Dat ging hem ook nu weer goed af. Om niet roemloos ten onder te gaan had Alvin zijn damevleugel opgeofferd voor vage aanvalsdreigingen. Die werden bekwaam gepareerd door Marius en het resterende dame-eindspel werd met enige moeite binnengeroeid. Invaller Thomas Bijl speelde een gecompliceerde partij. In tijdnood wist hij een gevaarlijke klip te omzeilen en remise was het verdiende resultaat. Na afloop natuurlijk allerlei graaiende handen boven het bord, die moesten aantonen dat Goswin Zeeman gewonnen stond, of toch ook eigenlijk weer niet, enzovoorts. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||