Staartborden zorgen voor zege SVD

door Roel Evertse

Het nadeel voor SV Doetinchem van spelen in poule 3E is dat er allemaal verre uitwedstrijden op het programma staan. Het voordeel is dat onze tegenstanders ook van ver moeten komen. Of het daarmee te maken had weet ik niet, maar feit is dat Charlois-Europoort 3 drie van zijn sterkste spelers thuisgelaten had, terwijl aan onze kant alleen Henk Riepma wegens vakantie ontbrak. Hoe dan ook, SV Doetinchem profiteerde optimaal met een krappe, maar verdiende zege (4˝-3˝), die voor een groot deel te danken was aan drie klinkende overwinningen aan de staartborden. Met deze overwinning staan we weer op 50% en dat komt heel niet slecht uit met nog een pittig programma voor de boeg.

Waren de drie overwinningen aan de staart al een soort van uniek, nog opmerkelijker (voor de kenners dan) is het feit dat Theo als eerste klaar was met een remise en hij bovendien voor de enige remise van de dag zorgde. Overigens viel op de uitslag weinig aan te merken.

Kees behaalde weer eens een goede overwinning. Hij had scherp getaxeerd dat zijn zwakke dubbelpion ruimschoots gecompenseerd werd door een ontwikkelingsvoorsprong, die uiteindelijk beslissend bleek te zijn.

Uw razende reporter speelde de opening scherp en dat had tot groot voordeel moeten leiden. Een misrekening zorgde evenwel voor een ommekeer in de kansen en Sascha Ottenhof speelde het eindspel onberispelijk.

Henny zorgde ervoor dat de onzen weer op voorsprong kwamen. Hij speelde ‘op het hele bord’ en bleef een voor de tegenstandster, Angelique Osinga, vervelende druk houden. Na de tijdcontrole bracht hij de vis op het droge.

Thomas, ingevallen voor Henk, behaalde zijn eerste overwinning voor SVD1 tegen jeugdspeler Joris Geene. Lange tijd viel moeilijk te zeggen wie er beter stond, maar in het dubbeltoreneindspel gaf Thomas geen kans meer weg.

Sander werd geconfronteerd met een vroeg (maar incorrect) stukoffer van zijn tegenstander. Mogelijk had Sander het in het eindspel ‘al minstens tien keer’ kunnen uitmaken, maar Sander houdt ervan om alle mogelijke tegenkansjes te detecteren en te ontmantelen en zoiets kost tijd. Hoe dan ook, het eindresultaat kwam niet in gevaar. Daarmee was tevens de teamoverwinning een feit.

Marius en Marino deden nog manhaftige pogingen het doelsaldo verder op te krikken, maar moesten zich beiden in de vroege avond gewonnen geven.
Zeer ongebruikelijk voor zijn doen had Marino de opening ernstig verkloot. Wellicht had hij nog kansen om het eindspel met ongelijke lopers te houden, maar toen hij een kans liet liggen speelde Jesus Canedo het met vaste hand naar winst.

Marius kreeg van Filip Borst een griezelig gambiet voorgeschoteld, dat hij minstens zo griezelig counterde. Zwartkijkers voorspelden een nederlaag in hooguit 10 zetten, maar Marius wist alle dreigingen te pareren. Toen de kruitdampen opgetrokken waren en hij duidelijk beter stond, gaf hij klunzig een kleine kwaliteit weg en dat kon de stelling niet hebben.