Op een schaakvereniging zitten veel schakers die zelden of nooit om de
prijzen zullen meedoen. Die geen hoge ogen gooien in toernooitjes, die niet
meespelen in het 1e team en die er soms weinig van lijken te bakken. Sinds
deze zomer ben ik mezelf ook maar gaan toerekenen in deze groep schakers.
Helaas wordt er wel eens denigrerend gesproken over deze schakers, ze worden
rommelaars of prutsers genoemd, ik heb me er zelf ook wel eens schuldig aan
gemaakt vrees ik. Het is maar de vraag of dat terecht is, het is maar net
waar je het mee vergelijkt, toch? De afgelopen ronde op de clubavond liet
zien dat je ook als mindere goden prachtige partijen kunt spelen die veel
plezier geven. En daar gaat het volgens mij uiteindelijk om. Het
spelplezier, het uitvoeren van mooie zetten en combinaties, die weliswaar
door de genadeloze computer weerlegd kunnen worden, maar tijdens de partij
zoveel spelplezier en bevrediging opleveren. Het was sowieso een mooie
ronde. 22 spelers van SVD waren present, een hoge opkomst en De Kameleon
speelde zijn thuiswedstrijd tegen Twello bij ons, omdat hun locatie die
avond niet beschikbaar was. Zit je toch ineens met 34 man te schaken op een
doordeweekse dag in Doetinchem.
De eerste partij die dinsdag klaar was, was de partij tussen Wim en
Piet-Heyn. Vanuit een rustige afruilvariant van de Caro-Kan lanceert
Piet-Heyn, met zwart een mooie aanval en veegt Wim helemaal van het bord.
Net als in de partij van Piet-Heyn (en straks die van Paul en Benno) speelt
het goed plaatsen van de Torens ook in mijn partij met Henk een belangrijke
rol. Torens horen op (half) open lijnen. Van daaruit worden ze actief. De
partij liep eigenlijk vanzelf. Wit gaat drukken op een geïsoleerde pion, de
stukken worden goed geplaats en de Torens komen op de belangrijke lijnen en
zie daar, de aanval slaat door. Zo eenvoudig kan schaken soms zijn.
Tenslotte de partij tussen Paul en Benno. Paul lijkt een levensgevaarlijke
aanval op te zetten tegen de zwarte Koningsstelling van Benno, maar de
aanval slaat niet door. Mede doordat Benno een aantal keren de enige zet
weet te vinden en gewoon goed verdedigd. In het toreneindspel dat volgt komt
zwart in het voordeel door het actief opstellen van zijn Toren.
Drie partijen die niet in aanmerking komen voor de schoonheidsprijs en ook
niet opgenomen zullen worden in de Megadatabase van Chessbase. Toch drie
partijen die spannend, leerzaam en gewoon leuk waren. En voor de verandering
worden deze partijen deze keer ook niet in het beschermde deel van de
website worden geplaatst. Alsof wij, de mindere goden, bang moeten zijn dat
onze toekomstige tegenstanders ze gaan bekijken en gebruiken in hun
voorbereiding? Ze raken er alleen maar van in de war denk ik.
Niels van der Mark