Afgelopen vrijdag toog het enigszins verzwakte KNSB bekerteam
van SV Doetinchem 1 bestaande uit Kees, Theo, Sander, Bert en non - playing
captain Gert-Jan naar Groesbeek om wederom de degens te kruisen met het
bekerteam van de mannen uit Groesbeek. Om uiteenlopende redenen konden we niet
ons sterkste team opstellen. Henk speelt een toernooi ergens in Europa, Marino
wil dit seizoen doordeweeks niet spelen, Henny is nog met vakantie, en Marius is
nog te druk.
Bij aankomst in Groesbeek stond Theo Wijnhoven,
de teamleider van De Pion ons al op te wachten. Na het invullen van het
wedstrijdformulier, werd er getost en bepaalde het lot dat wij zwart zouden
hebben op de oneven borden.
Op bord 1 speelde Kees Nederkoorn tegen Luuk de Ruyter, de
speler van De Pion met de hoogste rating; In een zijvariant van het Hollands had
de speler van Groesbeek een klein plusje weten te krijgen, maar een goed
getimede paardzet met dito remiseaanbod van Kees deden Luuk de Ruyter toch
besluiten om voor het halve ei te kiezen In de slotstelling leek het of zwart
nog wel wat kleine kansen zou kunnen krijgen, maar tijden de post - mortem (de
gezellige klets na de partij met een drankje) waren de heren vooral gecharmeerd
van hun eigen kansen en hadden ze respect voor elkaars speelsterkte. Misschien
dat daarom remise wel een goed compromis was.
Op bord 2 overspeelde Theo Goosen al vrij snel zijn
tegenstander Jan Fleuren. In een Siciliaan (O’Kelly variant) speelde Theo het
voor zijn tegenstander minder bekende 3. c4 !? een zet die,volgens Theo, deze
variant doet kraken in zijn voegen. En zo ging het eigenlijk ook; zet na zet
wist Theo zijn stelling te verbeteren, aanvalsdoelen te creëren, lijnen en
diagonalen te open waarop zijn tegenstander hardhandig aan de noodrem moest
trekken om niet overspeeld te worden. De zwarte stelling en vooral de zwarte
stukken stonden passief en elkaar in de weg en onder opoffering van een pion
wist Theo de laatste lijnen naar de zwarte koning te openen. In een zeer
bedenkelijke stelling gaf zijn tegenstander zich toen maar gewonnen. Eer viel er
voor hem verder niet te behalen.
Sander van Vucht speelde een voor hem bekend systeem tegen
de Panov variant van de Caro Kann, die tegenstander Theo Wijnhoven op het bord
bracht. Lange tijd had wit een plusje qua stelling maar er was voor Sander nog
niets aan de hand. Een iets te ambitieuze paardzet kwam hem echter op
pionverlies te staan en dit is natuurlijk een kolfje naar de hand van de speler
uit Groesbeek. Geduldig gemanoeuvreer leidde uiteindelijk tot een gewonnen
eindspel waar de promotie van de witte pion niet meer tegen te houden was, en
Sander zich gewonnen moest geven.
Daarmee stond een gelijkspel op het scorebord en was alleen
nog de partij tussen invaller Bert Lenderink en zijn tegenstander Wim Molenkamp
nog bezig. Na een bijzonder originele (en mag ik zeggen frivole)openingsopzet
van zwart (1. d4 g6 2. e4 Ph6 !? 3. Pc3 d6 4. f3 f6) leek het optisch of
Bert beter stond. Ik zeg met nadruk optisch want de zwarte stelling was toch
heel stevig verdedigd met mogelijkheden om snel naar de aanval over te kunnen
schakelen. Ondanks verwoedde pogingen wist onze speler geen barst (laat staan
haarscheur) te maken in de zwarte stelling, en nam zijn tegenstander
langzamerhand het initiatief over. Met een prachtig kwaliteitsoffer (toren voor
de witte loper op e3) werd de steunpilaar van de witte stelling uitgeschakeld en
werd de witte koning opgejaagd. Met een prachtig mat middels Pd4 moest ook Bert
zich gewonnen geven, en mag de Pion Groesbeek verder bekeren in KNSB verband.
Ondanks dat we niet in onze sterkste formatie konden aantreden, heb ik als bijna
neutrale toeschouwer genoten van alle 4 de partijen. Er was wel een cupsfeer
aanwezig. En volgend jaar gewoon beter, al is de kans groot dat we de Pion uit
Groesbeek weer zullen treffen; de KNSB maakt er een gewoonte van om deze 2 clubs
aan elkaar te koppelen (loten?!). Zijn ze toch een soort van ‘angstgegner’ aan
het worden dan, omdat we de afgelopen jaren ook al niet van ze konden winnen.
We zullen zien.
|