|
Na de verpletterende nederlaag
tegen ASV 6 (6-2) was het zelfvertrouwen van Doetinchem 2 op een dieptepunt
aangeland. De onverwachte oorwassing was bij de meeste spelers aanleiding tot
een diepe zelfreflectie en de vraag of het tweede misschien een competitie te
hoog speelde was hier en daar te horen.
Niet bij iedereen. Oplettende luisteraartjes konden tussen het geklaag de
bravoureuse klanken horen van onze Frans Kuggeleijn (hij vindt zelf dat hij
erg goed schaakt). Zijn ongegronde optimisme gaf het team onbewust toch hoop
en inspiratie voor de confrontatie met Theothorne. En, zolang er hoop is ...
Enfin...
Nog geen twee uur na aanvang moest ik toegeven dat mijn tegenstander
ruimschoots meer inzicht had in de Panov van de Caro Cann dan ik. Na
voortdurend onder druk te hebben gestaan verzeilde ik in een onmogelijke
situatie. (En ik dacht nog dat ik goed stond !?). Toen ik ook nog een stuk
weggaf kon ik mijn tegenstander feliciteren, 1 - 0.
Het doemscenario ...
Wim Lenderink wilde niet achterblijven. Het trucje dat hem in een vroeg
stadium een stuk ontfutselde schijnt een bekende val te zijn. Waarheidsvinder
als hij is liet hij het zich toch bewijzen. 22.00 uur en 2 - 0. Het commentaar
van Wim : "Dit is me eerder gebeurd en toen heb ik gezworen dat dit me nooit
meer zou overkomen". Wie zei ook alweer : "L'histoire se répète" ?
De ander borden ...
Onze nestor Frans (Op 8 december wordt hij 62 jaar!), met de respectabele
rating van 1525, staat niet slecht tegen zijn opponent J. Schoeman (+300?).
Met uiterste precisie slaagt Frans erin alle spanning uit de Cubaanse Caro
Cann te halen. Dit geeft toch hoop ...
Ook Gert-Jan verweert zich sterk. Hij is met zwart in een soort Colle aanval (
d4, c3, e3, e4) terechtgekomen en verweert zich goed. Hij staat zeker niet
slechter...
Op dit moment zit Adri Maranus in een wilde onoverzichtelijke stelling. Hij
lijkt beter te staan, maar oh jé wat denkt hij lang na...
Roel Evertse herkende bij binnenkomst een man met wie hij ca 70 jaar geleden
gespeeld heeft in Den Haag en Gouda. Ondanks pet, sjaal en winterjas herkende
hij in een 'split-second' zijn oude kompaan P. Gommers. Deze prestatie alleen
al dwingt een groot respect af voor ons erudiete lid. Toevallig was het ook
nog zijn tegenstander. In zo'n geval brengt Roel een remisegevoelige Catalaan
op het bord. (Net als toen!). 22:10 uur. Niets aan de hand.
Bert Lenderink staat een pion voor in een gedrukte stelling in het Koning
Indisch. Niemand, en ik als laatste, kan een oordeel geven over deze stelling.
Sjon Vrieze heeft zijn tegenstander uitgedaagd met het Morra gambiet. 2
Pionnen achter, een loper op b7 en een loper op e4 die in zijn koningsstelling
priemen en toch is niets duidelijk. Hulde!
Adri Maranus accepteert het kwaliteitsoffer op f3, maar waarom zo langzaam? De
klokt tikt, maar alleen aan zijn kant.
22:15 uur. Frans accepteert het remise aanbod van zijn opponent. Hij heeft het
toch weer gedaan. Goed voor ons, maar wie gaat straks Frans afremmen in zijn
euforie? Het risico, dat hij onuitstaanbaar wordt, is niet geheel denkbeeldig.
22.22 uur. Sjon lijkt af te wikkelen naar een gewonnen eindspel. Edoch, hij
geeft een toren weg !! Kommer en kwel.
22.30 uur. Roel en zijn tegenstander besluiten tot remise. Old friends never
die!
22.30 uur. Adri Maranus zwoegt door. Met een kwaliteit voor en in het bezit
van een verbonden vrijpion heeft hij goede winstkansen. Maar wat heeft hij nog
weinig tijd ... Gelukkig biedt zijn sportieve tegenstander remise aan. Met nog
30 minuten op de klok (tegen 3 min voor Maranus) in een overzichtelijke
stelling had hij zeker gewonnen. Zeer sportief, Hulde!
22.50 uur. Bert's stelling is langzaam bergafwaarts gegaan. Toch bereikt hij
remise door een goede blokkade strategie. De tragedie is ten einde.
23.00 uur. Iedereen is teleurgesteld vertrokken. Een 5½-2½
nederlaag is net zo hard als 6-2. Iedereen lijdt. Behalve Frans. Want
hij kan goed schaken. |