Het lot was ons niet bijster goedgezind toen
de loting voor de eerste ronde van de Osbo-bekercup plaatsvond (hoe gaat die
loting eigenlijk?). ASV 4 kwam als tegenstander voor ons tweede uit de bus.
Promotieklas tegen 2e klas, en ook nog een uitwedstrijd, hoe
onbillijk kan het allemaal zijn. In onze somberste
verwachtingen zouden we omstreeks 10 uur met een 4-0 nederlaag weer onderweg
naar huis zijn. Het liep echter heel anders. De eerste beslissing viel pas om
22.40 uur. Gerard had een Caro-Kann verdediging te bestrijden. Hij verloor een
net niet vergiftigde pion op b3, waarbij de penningen op de zwarte dame
telkens weerlegd konden worden. Resultaat een kwaliteit en een pion achter,
zij het dat zwart een volledig niet-ontwikkelde koningsvleugel had. Omdat
Gerard daar niet van kon profiteren was het na enig afruilen helemaal uit.
De partij van Gert-Jan duurde tot half twaalf. De hele
avond stug en knap verdedigen met uitzicht op remise. Het ruimte voordeel was
ontegenzeglijk voor de tegenstander, maar Gert-Jan had een pion meer. Helaas
opende hij de stelling met de f-pion wat alleen maar extra kansen voor de
opponent schiep. Even later drong een witte toren binnen en ging een stuk
verloren en was het uit. Bert speelde weer een prima partij. De
tegenstander |
|
wat zand in de
ogen strooien, nauwelijks kansen weggeven, loeren op eigen kansen en de zaak
vooral niet overhaasten. In een qua materiaalverhoudingen gelijk
opgaande strijd maakte Bert de partij via een fraaie en doeltreffende
combinatie uit. Een tweede externe topprestatie in een goeie week tijd!
De partij van Frans, een soort Indiër, werd in de laatste
minuten zo rond middernacht beslist. Frans had vrijwel de hele partij te maken
met een aantal vijandelijke stukken die op zijn niet al te zwaar verdedigde
koningsstelling waren gericht. Regelmatig dachten de toeschouwers dat wit de
zaak kon uitcombineren. Maar zo’n combinatie (als die al bestond) kwam niet op
het bord en Frans toverde bovendien fraaie verdedigingszetten op het bord.
Uiteindelijk werd door de tegenstander afgewikkeld naar een voor Frans
verloren staand toreneindspel.
Al met al een verdiende nederlaag voor het team, maar
ASV4 moest er diep voor gaan.
Op de terugreis nog wat gefilosofeerd over ASV. Een wel
heel grote club met zo’n 140 leden. Goed georganiseerd en een mooie
speellocatie, zij het op een industrieterrein. Veel pluspunten, maar een
kleine club als SVD, spelend in de kelder van een Grand Café heeft ook z’n
aantrekkelijke kanten.
|