SCHAKEN IS ALS HET LEVEN, ALS JE ALLES VAN TE VOREN WIST ...
door Gert-Jan Zonneveld
 
Het eerste kopje koffie was nog niet door iedereen genuttigd afgelopen dinsdagavond, of de eerste uitslag stond al op het bord. Micha werd door Frans compleet van het bord geveegd in amper 15 minuten schat ik zo. In de opening ging het al mis (toch maar iets meer aan werken Micha) en Frans kwam gezellig op de koffie op de koningsvleugel, en kon daar ongehinderd zijn gang gaan aangezien de stukken op de witte damevleugel nog op hun oorspronkelijke uitgangsvelden stonden. De witte koning werd uiteindelijk midden op het bord uit zijn lijden verlost.

Daarna duurde het een tijdje voordat er weer een partij beslist werd; Cees Nederkoorn, regerend kampioen, wist met wit een zeer prettige stelling op het bord te krijgen vanuit een Franse opening tegen Wim Lenderink. Deze kwam er niet aan toe om zijn koning in veiligheid te brengen, en verzuimde ergens ook de standaard breekzet f7-f6 te spelen. Cees hoefde alleen zijn stukken goed neer te zetten om de zwarte stelling in al zijn voegen te laten kraken. Dit is Cees wel toevertrouwd, en Wim moest zich uiteindelijk gewonnen geven. Een normale en regelmatige overwinning.

Adri Maranus, die vorige week nog verrassend regerend kampioen Cees Nederkoorn op remise had gehouden, leek deze avond weer een vol punt te gaan scoren tegen Benno Thomassen. In een klassiek damegambiet, ging Benno wel een beetje opzichtig in de fout met Pc4, wat hem op pionverlies kwam te staan. De witte stukken van Adri werden op de ideale velden geposteerd, en zwart (Benno) kon alleen maar lijdzaam afwachten wanneer de fatale klap zou komen. Die kwam echter niet, sterker nog, Adri deed zichzelf de das om, door een paard ongedekt te laten, wat Benno dankbaar van het bord sloeg. Teleurstelling bij Adri, een gelukje voor Benno.
  Thomas Bijl en Erwin Verhoogt maakten er een waar spektakel van; elke keer als ik bij het bord kwam staan stond de een wat beter, en dan weer de ander. Maar ik ben natuurlijk geen kenner. Uiteindelijk bracht de speelroutine van Erwin de ommekeer; hij wist een pion te winnen en na een grootscheepse afruil deze uiteindelijk naar de overkant te brengen. Van beide kanten een boeiende partij, waar het gebrek aan speelroutine Thomas opbrak.

Gert-Jan en John speelden ook een boeiende positionele partij. In een moderne verdediging beging Gert-Jan al op de 5e zet een vingerfoutje, en moest hij een pion inboeten. Daarvoor kreeg hij wel compensatie met actief stukkenspel met wit, en de zwarte koning van John moest in het centrum blijven.
Echter toen Gert-Jan naliet om 12. Td2 te spelen, kon zwart zich langzaam maar zeker weer in de partij vechten en wist de stelling te nivelleren. Uiteindelijk bleek de pion extra in het verre lopereindspel van gelijke kleur net iets te veel voor wit, wat op zet 49 in zetdwang en dreigende promotie eindigde.

Tot slot versloeg Marius met wit Henk Hamer; in een onregelmatige opening, deed Henk een opportunistisch stukoffer op de witte koningsvleugel voor 2 pionnen en aanvalskansen. Marius was nooit echt geïmponeerd en deed gezonde zetten, totdat hem toch een misser ontglipte en zwart echt kansen ging krijgen. In een enerverend tijdnoodduel wist Marius echter Henk mat te zetten, en zo alsnog het punt te pakken.

Tot slot nog volgend nadenkertje voor u : echte anarchisten schaken zonder koningen!!!