PHILIDOR 1847 HELPT DOETINCHEM UIT GEVARENZONE
door Roel Evertse
 
Door klunzig verlies in de vorige ronde tegen Lonneker was SV Doetinchem gevaarlijk dicht bij de degradatiezone gekomen. Enige Friese hulp was dus welkom, maar je kunt het ook overdrijven. Ten eerste was men slechts met zes spelers komen opdagen. Nota bene de twee op papier sterkste spelers waren thuis gebleven. Dat zullen ze in Nijmegen – UVS2 moest hopen op een nederlaag van SV Doetinchem – ook niet echt waarderen!
Doetinchem begon derhalve met een prettige 2-0 voorsprong aan de wedstrijd, die na een uur of twee spelen nog vreselijk spannend leek te zullen gaan worden, omdat de vier Friese witspelers allen groot voordeel hadden, terwijl ik voor ons slechts kleine plusjes aan de borden van Henny en Sander kon noteren. Dat het uiteindelijk nog allemaal ruimschoots goed kwam (5½-2½ winst!) was te danken aan geknoei van de tegenstanders en – vooruit dan maar – grote volhardendheid van de onzen.
 
In chronologische volgorde het wedstrijdverloop.
Het voordeel van Sander bleek vooral optisch te zijn en Sander had na de ellende in de vorige ronde weinig aandrang om ijzer met handen te willen breken: remise dus.
 
Kees is bezig zijn openingsrepertoire te restylen. Aan het repertoire voor zwart zal de komende zomer hard gesleuteld worden. Verder maken we er geen woorden aan vuil. Daarvoor zijn de verdiensten van Kees voor het team te groot en het moet gezegd dat Jan Boersma het onberispelijk afspeelde.
 
Lang hebben we moeten bidden dat Marius een remise uit het vuur zou slepen. Zijn gebrek aan ruimte leek letale vormen aan te nemen, maar in opkomende beiderzijdse tijdnood begon Siegbert de Jong ernstig te knoeien, terwijl Marius ‘alles’ zag en
zo waar ineens een gewonnen pionneneindspel overhield.
 
Bij Theo waren we maar opgehouden met bidden: er zijn immers grenzen aan wat je kunt vragen. Twee pionnen achter zonder enige compensatie, maar daar wist Zahid Dzaferspahic wel een oplossing voor. Hij koos een verkeerde afwikkeling, waarbij hij in eendrachtige samenwerking met Theo een toren liet inmetselen, daarmee de winst weggooiend. Dat hij daarna een volkomen dooie remisestand eindeloos doorspeelde was geen verrassing voor wie hem een beetje kent.
 
Henny is dit seizoen in goeden doen. Zeker met de witte stukken is hij zeer gevaarlijk door zijn goede openingsbehandeling, initiatiefrijk spel en een scherp oog voor tactische verwikkelingen. En dat is dan tevens de samenvatting van zijn partij tegen Arjan Pragt.
 
Henk moest lang zuchten onder ernstig ruimtegebrek. Zijn enige troef, een toren op een open h-lijn, moest het lang stellen zonder enige hulp van andere stukken, die wat sneu bij elkaar klitten rondom de zwarte koning en eigenlijk geen kant op konden. Rowan van Dijk profiteerde echter niet en mocht van geluk spreken dat Henk het resterende eindspel niet wist te winnen.
 
Door de resultaten in deze voorlaatste ronde staan we zo maar ineens op de 4e plaats, ver weg van de fatale streep. Na Sneek 2 is nu ook UVS 2 gedegradeerd. Ook het kampioenschap lijkt vergeven: Lonneker behoeft in de laatste ronde slechts van het zeer zwakke Sneek 2 te winnen.
Over twee weken is er een gezamenlijke laatste ronde in Almelo, waarbij de wedstrijd tegen UVS 2 gelukkig voor ons een formaliteit is.
 
SV DOETINCHEM 1985 - Philidor 1847 - 2 1896 - 2½    
1 Kees Nederkoorn 2100 - Jan Boersma 2036 0 - 1      
2 Roel Evertse 1951 - n.o. - 1 - 0 (R)
3 Henk Riepma 2075 - Rowan van Dijk 1803 ½ - ½      
4 Marino Küper 2088 - n.o. - 1 - 0 (R)
5 Marius van Hal 1940 - Siegbert de Jong 1852 1 - 0      
6 Henny Haggeman 1905 - Arjan Pragt 1935 1 - 0      
7 Theo Goossen 1985 - Zahid Dzaferspahic 1872 ½ - ½      
8 Sander van Vucht 1834 - Rob van der Meer 1875 ½ - ½