Doetinchem behaalt belangrijk matchpunt

door Roel Evertse

SV Doetinchem heeft in de strijd tegen degradatie een belangrijk gelijkspel geboekt tegen de reserves van Voorschoten. Natuurlijk zou een overwinning nog mooier geweest zijn, maar gezien het grillige verloop van de wedstrijd met kerende kansen aan vele borden, mochten we niet ontevreden zijn. Het was inderdaad een middagje ernstig zenuwlijden voor ons (en zeker voor de teamleider…), waarbij het totaal niet duidelijk werd of het accepteren of weigeren van een remiseaanbod nu verstandig was of niet: Kees weigerde in overleg met mij een remiseaanbod en verloor, Thomas vroeg toestemming om remise aan te bieden, terwijl hij zeer beroerd stond en won uiteindelijk glansrijk, ik bood in dramatische stelling remise aan, hetgeen natuurlijk geweigerd werd en won nog bijna en Marius, die ernstig verkreukeld uit de opening was gekomen, moest in tijdnood beslissen of hij nog een riskante winstpoging zou doen, waarbij hij wijselijk voor de spreekwoordelijke halve dop koos. Het moment supręme deed zich voor bij een 3-3 stand met de partijen van Henk en ondergetekende nog gaande. Henk had naar eigen zeggen ‘hoogstens remise’ en ik had vele angsten doorstaan, God zij geprezen in tijdnood een ‘zeer verleidelijke’ mat in 1 weten te omzeilen en een ‘misschien te winnen rommelstelling’ overgehouden. Op dat moment besloot ik de teamleider van Voorschoten (tevens tegenstander van Henk) een 4-4 aanbod te doen, hetgeen na enig overleg geaccepteerd werd. Of het verstandig was? Over 6 weken zullen we het weten.

Nog kort een rondje langs de velden.

Kees speelde op zich een goede partij, stond iets beter, totdat hij iets geniaals zag…

Marino kreeg vroeg in de middag remise aangeboden en had geen enkele reden dat te weigeren.

Ik kwam goed uit de opening, kwam erbarmelijk te staan in het middenspel, won in tijdnood een stuk, sloeg dat met de verkeerde toren, liet me niet mat zetten, kortom: een gezellige knoeipartij tegen een sympathieke tegenstander, Bert Houweling, tegen wie ik zo’n 40 jaar geleden ook al eens speelde.

Henk kreeg een minimale plus in een toren-paardeindspel, leek een succesvolle minoriteitsaanval te lanceren, maar kwam moeilijk te staan in het resterende paardeindspel.

Sander speelt dit seizoen ijzersterk en kan bogen op de hoogste TPR van het team. Nu ging het tegen Gert Both van een leien dakje: Sander dreigde een paard over te brengen van c2 via d4 naar f5, waar het onaantastbaar zou zijn. Zou, want Gert Both stortte zich onderweg al in het zwaard.

Thomas viel in voor Theo, die in Rotterdam zijn 70e verjaardag aan het vieren was. Thomas bezit het vermogen blijmoedig te blijven onder alle (schaak-)omstandigheden. De opening was echt drama, maar Thomas wist, een beetje geholpen natuurlijk door de tegenstander, stand te houden, opende een g-lijntje, slingerde nonchalant een dame naar h4 en ineens had hij zo maar een punt!

Henny beleefde een treurige middag: ‘Ik zag niks en mijn tegenstander alles’. Inderdaad deed het zeer aan de ogen.

Marius speelde een goede keeppartij. Waar anderen naar ruimte zouden snakken, voelt Marius zich in zijn comfort zone. Tegenstander Roderick van Kempen deed nog een poging tot forceren, maar kwam niet verder dan eeuwig schaak.

De kampioen zal promoveren naar de 2e klasse, de laatste 2 degraderen naar de promotieklasse van hun regionale bond;

.