Schaakvereniging Doetinchem
                                                                                                            Opgericht: 29 januari 1908

 

S.V. Doetinchem schiet te kort in finale OSBO-cup

door Iloy Timmerman

Afgelopen zaterdag was het zover, het eerste (OSBO)team mocht aantreden op de finaledag van de OSBO-cup. Na lang zoeken was er een volwaardig team samengesteld, bestaande uit: Iloy, Niels, Roel en Sander. Nadat we allemaal in Arnhem aangekomen waren en onder het genot van een kop koffie onze strategie hadden bepaald, mocht er door de teamcaptains geloot worden om te bepalen wie tegen elkaar in de halve finales uit mocht komen. Elke captain moest een pion pakken, op de onderkant van de pion stond een cijfer de nummers 1 en 2 mochten tegen elkaar en de nummers 3 en 4. Nadat de gevreesde kampioen van de promotieklasse USV uit Nijmegen een pion met nummer 4 pakte had ik maar één taak dat was geen pion nummer 3 pakken. Helaas deze pakte ik dus juist en na wat nare woorden van mijn teamleden mochten we aan de halve finale beginnen.

Mijn idee was dat Sander op bord 1 moest spelen, omdat hij nog niets had verloren in de competitie dit jaar en mijn verwachting was dat Sander wel remise moest kunnen houden tegen de sterke tegenstander. Zijn tegenstander was Roy van den Hatert. Na een scherpe opening was zijn tegenstander een stuk beter ontwikkeld, daarin tegen had Sander een pion voorsprong. Na een kwaliteitsoffer kwam er een sterke aanval voor wit. Sander kon dit niet meer pareren en verloor na ruim vier uur spelen.
Op bord twee mocht ik zelf aantreden tegen Dennis Arts, de topscoorder van de promotieklasse. Na een zet of tien verloor mijn tegenstander een tempo, waardoor ik een licht voordeel kreeg. Nadat ik de Dames had afgeruild en eigenlijk geen goed plan had om de partij naar me toe te trekken, kon Dennis zijn c-pion doordrukken met uiteindelijk materiaal verlies voor mij. Dus kon ik ook na vier uur spelen opgeven. Roel had ik op bord 3 gezet op zo een eventuele voorbereiding van tegenstander tegen te gaan. Roel mocht tegen Lars Kurstjens. Van deze partij heb ik niet veel meegekregen alleen dat de pionstructuur van Roel niet goed was en dat zijn tegenstander het eindspel goed uitspeelde. Ook na ruim vier uur spelen een opgave aan de kant van Doetinchem. Op bord 4 mocht Niels tegen Ivar Heine. De hele partij zag het er gelijkwaardig uit tot dat Niels zich verrekende en zijn tegenstander zijn h-pion kon promoveren. Ook Niels had een partij die vier uur duurde, waarna hij kon opgeven. Helaas 4-0 verloren. Met verlies tegen UVS was enigszins rekening gehouden dit was toch wel pijnlijk.

  Doetinchem 1 1803 - UVS 2 2021 0 - 4
1 Sander van Vucht (z) 1861 - Roy van de Hatert 2076 0 - 1
2 Iloy Timmerman 1679 - Dennis Arts 2061 0 - 1
3 Roel Evertse 1961 - Lars Kurstjens 2066 0 - 1
4 Niels van der Mark 1710 - Ivar Heine 1881 0 - 1

In de andere halve finale had Voorst tegen Wageningen gewonnen. Hierdoor mochten wij in de troostfinale tegen Wageningen spelen. Na een lekker lunch buffet en een frisse neus gehaald te hebben begonnen we vol goede moed met de strijd om het brons.

De opstelling hebben we hetzelfde gehouden en op bord 4 was Niels het eerste klaar, remise. Niels dacht dat zijn tegenstander Richard Christians een vernietigende aanval had, nadat hij dit had weggewerkt vond het hij wel tijd voor remise. Zijn tegenstander accepteerde dit, na analyse bleek deze aanval toch minder dreigend dan dat Niels in de partij dacht.
Op bord 3 begon Roel slecht tegen zijn tegenstander Marco Otte. Deze opende met b4, misschien was Roel daardoor even van zijn á propos, maar toch wist Roel er een remise uit te slepen.
Zelf had ik op bord 2 tegen Frans van der Wall last van schaakblindheid, vermoeidheid van het werk (had maar 4 uurtjes geslapen) en de vorige partij nog in mijn achterhoofd gaf ik op zet 9 een centrum pion weg. Hopeloos dacht ik dus. Desalniettemin heeft de partij 71 zetten geduurd omdat ik moest proberen er een remise uit te slepen. Helaas dacht mijn ervaren tegenstander hier anders over en in het 40 zetten durende eindspel moest ik bakzeil halen.
Op bord 1 speelde Sander tegen Cees van de Waerdt, deze partij vertoonde wat gelijkenissen met de eerste partij en Sander kon zijn tegenstander niet breken. Sterker nog zijn tegenstander had de winst gemist, maar doordat hij zijn paard naar het verkeerde veld zette werd het uiteindelijk nog remise.

  Doetinchem 1 1803 - Wageningen 3 1921 1½ - 2½
1 Sander van Vucht (z) 1861 - Cees van de Waerdt 1898 ½ - ½
2 Iloy Timmerman 1679 - Frans van der Wall 2064 0 - 1
3 Roel Evertse 1961 - Marco Otte 1867 ½ - ½
4 Niels van der Mark 1710 - Richard Christians 1855 ½ - ½

Helaas verloren we dus met 1½-2½ en zijn we vierde geworden. Nadat onder toeziend oog van Hans Böhm UVS kampioen werd, restte alleen de prijs uitreiking nog. S.V. Doetinchem ging niet met lege handen naar huis. Voor de vierde plaats was er ook een beker. Na een officieel foto momentje konden we weer huiswaarts gaan. Volgend jaar weer een kans om deze cup te gaan winnen!