Een mooie en leerzame avond

door Piet Heyn Sluijter

Waarde liefhebber, op vrijdag 20 februari 2015, stond de return tegen het jeugdteam uit Velp op het programma. De mannetjes van Velp waren nog bezig met de laatste voorbereidingen, toen wij arriveerden. Een goed initiatief van hen, aangezien de vorige confrontatie ons de 6-0 overwinning had bezorgd.

Door afwezigheid van Phillip en David, hadden we deze keer gelukkig weer twee (nieuwe) invallers: Roy en Jelmer.

Nadat de mannetjes van Velp een schone pamper, een Olvarit-injectie en een aai over de bol hadden gekregen, kon het festijn beginnen!

Door de goede resultaten van Marije, speelde zij deze keer op bord 2. Hierdoor schoof Henk op naar het eerste bord. Jelmer kreeg een bescheiden plaats op het 6e bord, naast Jos en vervolgens Roy. Enigszins vanuit het midden van de strijd, kon ik centraal de troepen leiden (of zien lijden...).

Allereerst de partij van Jelmer. Kort en krachtig: goed, snel: 1-0! Een inbreng die wij alleen maar mogen hopen van onze invallers!
Roy leek ook goed uit de starblokken te komen. Binnen 10 zetten een kwaliteit voor. Helaas een voorbode van een laconiek vervolg van zijn partij. Resultaat na twee gespeelde partijen: 1-1. De euforie van Jelmer en de deceptie van Roy mengden zich buiten de strijdarena, tot een interessante cocktail van zelfkennis, euforie en aangeslagenheid, proost!

Terug naar de borden. Jos moest werken, maar deed dit voortreffelijk. In de analyse bleek zijn tegenstander een gewonnen stelling niet tot een punt te kunnen hebben verzilveren, 2-1 in ons voordeel.

Op mijn eigen bord kon ik in een Teutoburgerwalder Karo-Kann variant, tot een solide middenspel komen en uiteindelijk de partij opeisen, 3-1. Dit ondanks een schoon T-shirt voor mijn jeugdige opponent na 14. Lxf6. Bij binnenkomst zag zijn vader namelijk dat hij het T-shirt van de schaakvereniging verzuimd had aan te trekken. Een voorbode voor naderend onheil, bleek later.

Zo, de nederlaag is afgewend, nu kijken hoe Marije en Henk de overwinning gaan binnenharken.

Redelijk gelijk opgaande strijd op beide borden. Totdat Marije wat pionnen achter begon te komen. In een kleine "gang-sessie" met Roy en de captain, meende zij toch nog goed te staan en kon ze eventueel een remise aanbieden. Roy en ik zagen iets anders op het bord en zouden zeer verrast zijn wanneer haar tegenstander de remise zou accepteren. Even naar het 1e bord. Nog steeds een gelijke strijd. Totdat Henk plotseling een toren ruilde (lees: liet pennen) tegen zijn loper. Nog niet goed van de schrik bekomen, kreeg de fortuinlijke tegenstander ook nog een paard cadeau. 3-2.

Terug naar bord twee. Met de moed der wanhoop probeerde Marije nog een Pat-stelling te realiseren. Onbegonnen werk leek de rest van de zaal. Met alleen de koning tegen een toren en een pion hadden we ook een kwartier eerder in de auto kunnen zitten. Zeker omdat het manneke zijn pion niet wenste te promoveren.

Conclusie van dit gelijke spel:

De jongens van Velp hebben een progressie gemaakt, met een leercurve, waar menig hoepel jaloers van zou worden... Een gelijkspel had gemakkelijk ook een nederlaag kunnen zijn. Alleen Jelmer leek het makkelijk te hebben gehad. De andere twee overwinningen waren absoluut geen vanzelfsprekendheid. Aan de andere kant had Roy moeten winnen, gezien zijn snelle voorsprong.

Een mooie en leerzame avond, met voor enkelen een kleine domper bij het inluiden van het weekeinde.

Maar als een trotse captain, benoem ik graag nog twee lichtpunten, in deze wat grauw, grijze vrijdagavond. Roy was afgeleid door een ontluikende liefde en Henk heeft zich gedragen na een ontluisterende nederlaag. Althans tot aan de auto van Jos. Daarna heb ik het los moeten laten...

Tot slot wil ik graag iedereen hartelijk danken voor de strijdlust en gezelligheid! Met speciale aandacht voor onze invallers Roy en Jelmer!

Tot binnenkort!