DOETINCHEM 2 KRIJGT TE WEINIG TEGEN TWELLO 1

door Gert-Jan Zonneveld

Voor de start van dit seizoen had Niels mij gepolst of ik bereid was teamcaptain te worden van Doetinchem 2, en uiteraard , als verenigingsman pur sang, stemde ik hier in toe. Een mooie uitdaging voor mijzelf zo had ik beredeneerd, met een op papier sterk team (Roel, Thomas, Marcel, Niels, Iloy, Bert , Adrie, Henk en mijzelf (als playing /non playing captain) en bij calamiteiten zouden er genoeg invallers moeten zijn. Kortom ik had er zin an.
Ca. drie weken geleden was dan de voorlopige indeling bekend, maar deze werd uiteraard weer gewijzigd en uiteindelijk kreeg ik ca. 2 weken geleden de definitieve indeling door; we zouden afgelopen dinsdag 16 oktober dan thuis mogen aantreden tegen SC Twello 1. Vol energie de betreffende teamleden per e-mail verwittigd met daarbij ook nog een overzicht van de volgende wedstrijden, zodat een ieder deze in zijn agenda kon noteren.
Mijn optimisme (misschien ook wel naïviteit) werd echter redelijk vlot de grond in geboord; Niels met vakantie, Marcel aan zijn knie geopereerd, Thomas voor werk in het buitenland, en Roel verhinderd. Hierop gelijk geacteerd door diverse sterke invallers te benaderen, maar ook deze hadden andere verplichtingen. Gelukkig wilde Bram wel zijn debuut maken in het 2e team, en zo waren ook Micha en Wim bereid om het team uit de brand te helpen. Zelf had ik mij dan maar tot playing captain / wedstrijdleider gebombardeerd. Tot zover deze beschouwingen; ik hoop oprecht dat we voor de volgende wedstrijd uit tegen de Elster Toren 2 op 15 november a.s. (heren zet deze datum in uw agenda) op volle oorlogssterkte zijn.

Dan de wedstrijd zelf; uiteraard waren we nu de ‘underdog’ op rating veruit de mindere dan onze gewaardeerde tegenstander uit Twello; ik had besloten om onze spelers op rating op de opeenvolgende borden te zetten met de opdracht om je huid zo duur mogelijk te verkopen.
Als eerste opende onze debutant Bram de score; met wit kreeg hij een prettige drukstelling vanuit een Catalaanse opening; vooral de loper op g2 drukte vervelend tegen de zwakke pion op c6. Bram vlocht leuke aanvalswendingen in zijn stelling en zijn tegenstander had het er zichtbaar moeilijk mee.
Uiteindelijk wist Bram een pion te winnen in een dame met toreneindspel, alleen had hij de goede pion geslagen (er stonden er namelijk 2 en prise, op c7 en e6). Verdere analyse moet nog uitmaken of de stuurlui (lees Iloy en Gert-Jan) gelijk hadden dat slaan op e6 meer kansen bood op winst of niet; zoals het nu ging (na slaan op b7) wist zwart zijn vege lijf te redden middels eeuwig schaak. Niettemin een overtuigend debuut van Bram waarin hij blijk gaf het niveau best aan te kunnen.
Micha kwam als invaller met zwart in een Spaanse partij al redelijk snel aangekrant te staan; niet verwonderlijk als je bijna 9 maanden geen stuk of pion hebt aangeraakt, en raakte al vlot een stuk kwijt. Maar Micha moet je niet 1x niet 2x maar 3x verslaan voordat hij opgeeft, en ook nu ging hij er eens goed voor zitten en wist (met enige hulp van de tegenstander) zijn verloren stuk weer terug te winnen, met als extra bonus ook nog enige pionnen. Het leek er zelfs op dat hij de partij ging winnen, maar helaas ontglipte hem een grafzet (de zwarte toren moest op de onderste rij blijven) die gelijk mat in één toeliet. Jammer Micha, ik had hem de geuzennaam ‘comeback kid’ al toebedacht, maar gewoon wat vaker komen schaken en dan gebeuren dit soort dingen niet meer.

Kort daarna bracht Bert ons weer langszij; In de Capablanca variant van de Caro Kann had hij lange tijd  iets beter, makkelijker spel dan zijn tegenstander. De witte koningspionnen werden naar voren gedirigeerd richting zwarte koning, ondersteund door de witte torens en een sterk paard op e5. Even leek Bert bevangen te worden door een hersenspinsel (hij dacht dat hij een toren weggaf en wilde bijna opgeven) maar zag op tijd dat dit inderdaad een hersenspinsel was en kwam bijtijds weer bij zinnen en wist uiteindelijk zijn drukstelling te verzilveren.
Wim Lenderink  zat naast mij en wist al redelijk vlot na de opening (Pirc) een zwart stuk te winnen. Gewoon verder ontwikkelen en drukken zou je zeggen en dat deed Wim ook. Nadat ik een sanitaire stop had gemaakt, was het stellingsbeeld in een keer radicaal veranderd; in plaats van een stuk voor stond Wim een dame achter! Gelukkig  had zijn tegenstander weinig tijd op de klok om een matbeeld te vinden en eindigde de partij abrupt in remise. Een vreemde wisselvallige partij.
Henk bracht Doetinchem  op voorsprong; in een lange manoeuvreer partij wist hij in het verre eindspel (elk een koning en gelijk aantal   pionnen) zijn tegenstander toch voor lastige keuzes te stellen en uiteindelijk door te drukken waardoor de winst binnen was. Chapeau voor je geduld Henk!
Adri kreeg  met zwart het Weens voorgeschoteld en moest even in de denktank om te bepalen wat de beste bestrijdingswijze was. En dat bleek d5 te zijn, waardoor zwart mooi en actief stukkenspel kreeg. Adri wist zelfs een pion buit te maken, maar kennelijk was dit niet genoeg om nadrukkelijk op winst te spelen of was het respect voor de tegenstander, of allebei (dat kan natuurlijk ook) en werd  remise overeengekomen.
Iloy dolf uiteindelijk het onderspit in een partij waarin hij al redelijk vlot een pion verblunderde. Nu is Iloy ook uit het juiste hout gesneden en ging er ook eens goed voor zitten, en lang wist hij zijn tegenstander onder druk te houden, zodat het er zelfs op ging lijken dat hij de partij ging redden. Echter een  kort moment van concentratie verlies gaf zijn tegenstander de kans om beslissend binnen te komen.
Zelf kwam ik redelijk uit de opening (Scandinavisch) en leek er weinig aan de hand; echter ook hier een kort moment van concentratieverlies (toren van f8 naar e8, i.p.v. toren van a8 naar e8) kostte mij de kwaliteit en ook in de schwindelmodus kon ik de partij niet laten kantelen en moest mij uiteindelijk gewonnen geven.

Al met al een 3,5 – 4,5 nederlaag maar op de keper beschouwd hadden we deze wedstrijd  met 4 invallers ook net zo makkelijk kunnen winnen, als we onze kansen goed hadden waargenomen. Maar als, indien en maar tellen niet in de sport. Volgende maand op bezoek in Elst krijgen we de kans om dit ‘geflatteerde’ verlies recht te zetten. Heren van Doetinchem 2 ik reken op U donderdag 15 november a.s.