SVD A1 ONTSNAPT MIRACULEUS AAN NEDERLAAG

door Gert-Jan Zonneveld

Afgelopen dinsdag toog een enigszins 'verzwakt' achttal van Doetinchem (Philippe en Bram gaven te elfder ure aan geveld te zijn door de griep, waardoor Wim en Gert-Jan opgeroepen werden) door de winterse buien richting Dieren om daar de degens te gaan kruisen tegen het 1e achttal van Theotorne. Op papier leek dit een redelijk 'makkelijke' pot op voorhand, 'doenbaar' qua rating en qua punten, maar hoe anders zou het deze avond lopen; alle emoties, van vreugde tot teleurstelling en weer vreugde, hoop en wanhoop, spanning, zenuwen, rood aangelopen hoofden, soms zelf niet durven kijken … kortom superspannend met aan het einde een ‘Houdini-achtige ontsnapping’. Een chronologisch verslag volgt hieronder.

De start was redelijk voorspoedig voor de onzen; Wim Lenderink, als invaller op bord 7 geposteerd, speelde een goede pot. In een dynamische stelling tastte de tegenstandster van Wim mis, omdat zij dacht een pion te winnen, maar ze overzag de prachtige combinatie met een toren die Wim in de stelling gevlochten had en verloor aldus een stuk. Wim had niet veel moeite om het punt binnen te schuiven.

Vrij vlot daarna besloot ik op bord 8 het remise aanbod van mijn tegenstander te accepteren. Met zwart wist ik vanuit een Scandinavische een klein plusje over te houden, maar mijn tegenstander speelde het degelijk zonder aantoonbare verdere fouten te maken. Uiteindelijk bleef er een eindspel over van 5 pionnen en elk een zwartveldige loper. Optisch leek het wel iets, maar theoretisch een remisestand.

Roel tekende bijna gelijktijdig aan bord 5 ook voor een remise; zijn tegenstander Piet Gommers kende hij uit vroeger tijden, en in een stelling die mij in redelijk evenwicht leek (en ook volgens de heren zelf bleek uit de post-mortem) werden hier ook vlotjes de handen geschud.

De overige borden daarbij in ogenschouw nemend, leek het er optisch goed uit te zien: Niels met zwart pionnetje voor, Iloy met wit een prettige stelling, Thomas op het oog in evenwicht, Marcel ook alleen bij Marius zag het er iets minder uit voor de onzen. Echter bij Niels, op bord 6, liep de partij in een keer uit de rails. Hieronder zijn eigen, haast therapeutische bijdrage over zijn (zoals hij het zelf noemt) "prutpartij.


Zo af en toe speel je een partij, waarin je veel goed doet, maar op de kritieke momenten helemaal de plank misslaat. Dat overkwam mij afgelopen dinsdag in Dieren tegen Theotorne. Nadat ik op had gegeven zocht ik naarstig naar excuses voor mezelf, was het de nachtdienst, te zwaar getafeld? Ik weet het niet. Kennelijk heb je af en toe een off-day en stonden de sterren mij niet gunstig gezind op 11 februari.
De opening was eigenlijk een succes. Ik had zwart en zag na 10 zetten dat ik een pion kon winnen. Ik zou daar echter wel wat ontwikkelingsachterstand oplopen dacht ik, ten onrechte.
"

Ik had de variant bekeken vanaf het slaan op f3 en vervolgens het doorslaan op d4 t/m 13.Da4+ Was dat vervelend? Nee ; mijn Paard kon immers terug naar c6. Er volgde dus 10…Lxf3 11. Lxf3 cxd4 12. Cxd4 Pxd4 13.Da4+? (niet zo goed) en aangezien ik al had gezien dat het paard terug kon naar c6 deed ik dat ook.

Veel sterker was natuurlijk 13…b5! De Dame moet wijken, ik sla met schaak op f3 en vervolgens haal ik de Toren op a1 op. Nooit naar gekeken. Een eenvoudige Stap 2 tactiek zullen we maar zeggen. Het feest is overigens nog niet voorbij. Ik moest het zorgvuldig blijven spelen, bijvoorbeeld na 20.Tc4

De Loper mag natuurlijk (!) niet naar c5, omdat wit dan gewoon de Loper kan slaan met Tcxc5, vanwege de gepende pion op b6 (Stap 2 een gepend stuk is geen goede verdediger). Ik speelde hier e5 en behield duidelijk voordeel. Tijdens de partij voelde dat overigens niet altijd zo. Ik maakte me zorgen over de ongelijke Lopers, het binnendringen op de 7e rij en het feit dat ik een aantal zetten later de controle over de c-lijn niet meer had. Zo belandde ik aan bij de 26e zet.

Ik heb zojuist de verkeerde Toren naar d8 gespeeld, waarop wit 26.Tb2 heeft gespeeld. Hij moet verhinderen dat ik binnendring op de 2e rij Zwart staat nog steeds uitstekend, maar hier vergat ik even de tactische wending die ik op de 20e zet nog wel had gezien en speelde mijn Toren naar d6, met als doel de Torens op de d-lijn te verdubbelen. Op het moment dat ik hem los had gelaten, zag ik onmiddellijk dat ik afschuwelijk geblunderd had. Wit sloeg mijn Loper op c5 en ik kon onmiddellijk opgeven, bah, bah en nog eens bah. Gelukkig zijn er dan altijd teamgenoten die je kunnen troosten naderhand, al hielp de vraag: ‘hoe voelt het nu je ons kampioenschap om zeep hebt geholpen?’ niet echt.


Dat was een tegenvaller; 2-2 waar 1-3 meer voor de hand lag en een korte blik op de overige borden leerde ons dat we een zéér zéer zware avond tegemoet gingen. Marcel had een pion ingeboet, Thomas had voor een afwikkeling gekozen die zijn stelling enigszins verlamde omdat zijn tegenstander de b-lijn domineerde, bij Marius liep zijn hoofd steeds roder aan, alleen Iloy had nog steeds een prettigere stelling met een pion voorsprong en voorsprong op de klok.
 
Marius op bord 2 ging zoals viel te verwachten kopje onder en gaf op in een dramatische stelling. Zijn tegenstander had het ruimtevoordeel goed benut en maakte het daardoor moeilijk voor Marius. Met nog 5 minuten op de klok ontglipte Marius een bar slechte zet en kon na het witte antwoord de koning omleggen. "Je heb soms van die avonden dat niets lukt en dat je niets ziet", waren zijn woorden. Daar zullen we het voor nu ook bij laten.
Tussenstand 3-2 voor onze gastheren en wat er toen bij het bord van Iloy gebeurde tart elke beschrijving. De opening verliep voorspoedig voor Iloy en zijn tegenstander stond onder grote druk en verbruikte daarbij ook veel tijd en boette een pion in. Echter….kijk mee, lees mee en huiver… We komen erin na de 28e zet van zwart Th8.


Wit staat een gezonde pion voor maar was ten onrechte bang dat na 29. Tg7 de zwarte h-pion teveel gewicht in de schaal en ruimte zou krijgen omdat de zwarte toren op h8 staat. Daarom besloot wit tot afruil; ten onrechte 29. Tg7 is sterk.
 
29. Tg8+ Txg8 30. Lxg8 h4 31. Ke2 Lg4+ 32. Kf1 Kc7 33. Lh7 Kd7

Hier had wit zijn ‘voordeel’ kunnen bestendigen door 34. a4 of c4 te spelen, maar in de veronderstelling dat de stelling ‘altijd gewonnen is voor wit’ besloot Iloy tot: 

34. Lf5 ?? Lxf5 35 exf5


De witte stelling is van + 1.46 opeens -1,55 geworden, dus voordeel voor zwart. Wij als teamgenoten fronsten hier al onze wenkbrauwen, maar het werd nog erger gezien de vervolg zetten die er bij Iloy à tempo uitkwamen.

35. .. Ke7 36. Kg2 Kf6 37. Kh3 Kxf5 38. Kxh4 Kf4 39 a4 !? (beste kans) Kxf3 40 a5 Kxf2 ??

Ook zwart laat zich niet onbetuigd; had zwart niet de pion op f2 gepakt maar 40. .. d5 ! doorgezet dan had zwart zonder problemen gewonnen ( waardering – 8,66 !) Nu komt wit juist op tijd om ook zijn a-pion te laten promoveren als ook zwart zijn e-pion, echter met een subtiel verschil; remise.

41. b4 e4 42 b5 e3 43 a6 bxa6 44 bxa6 e2 45 a7 e1=D 46 a8=D Ke3+ 47. Kg4 Dxc3 ?!

Nu loopt het geforceerd naar remise, en konden we enigszins opgelucht weer ademhalen; de zwarte koning is gebonden om de zwarte dame te verdedigen en kan wit geforceerd de witte d-pion ophalen.

48. Df3+ Kd4 49. Df6+ Kc4 50 Dxd6 en remise overeengekomen. Knap van Iloy, want de omstanders uit Doetinchem vreesden met vreze dat wit zelfs kon verliezen.

Tussenstand 3,5 – 2,5 met nog 2 partijen te gaan, en deze beloofden nog niet veel goeds voor Doetinchem. Alle ogen richtten zich op deze laatste twee partijen.
 
Marcel was in zijn partij een pion kwijtgeraakt en vocht voor wat hij waard was; er resteerde een eindspel van paard en 5 pionnen voor zijn tegenstander en paard en 4 pionnen voor Marcel. Zijn tegenstander begon echter doelloos te spelen en Marcel bleef het hem lastig maken. De winstvariant was lastig maar niet onoverkomelijk, maar werd niet gevonden door de speler uit Dieren. Marcel deed het slim door een remiseaanbod te doen, waar mee zijn tegenstander akkoord ging, moe gestreden.

Stand 4-3 in het voordeel van Theothorne en alle ogen waren nu gericht op de partij van Thomas. Deze besloot een remiseaanbod van zijn tegenstander af te slaan en voor de winst te gaan, welke ons heel lastig leek. Voor ons als toeschouwers was er geen touw aan vast te knopen, maar stukje bij beetje knapte Thomas zijn stelling op, wist zijn tegenstander zwaktes te bezorgen en sloeg in de uitvluggerfase genadeloos toe en wist de partij naar zich toe te trekken en derhalve de niet meer verwachte gelijkmaker, 4-4 op het bord te zetten. Chapeau Thomas !

I.p.v. 2 punten voorsprong te houden, 1 punt ingeleverd op onze concurrent ASV 4. Althans dat dachten we, maar nog steeds de kansen in eigen hand aangezien we ASV 4 in de slotronde zullen ontmoeten.
Groot was de verbazing de volgende ochtend dat we zelfs 1 punt zijn uitgelopen op onze concurrent ASV 4, omdat deze de uitwedstrijd tegen de Rhedense Schaakclub met 4,5 - 3,5 had verloren! Het kampioenschap (mogen we dat woord in de mond nemen?) is zéér dichtbij.

De één na laatste ronde spelen we op 10 maart a.s. thuis tegen nummer 3 Twello (4 punten achter) en zullen we wederom vol aan de bak moeten, want niets is vanzelfsprekend en gemakkelijk zo bleek op deze doordeweekse speelavond in Dieren.

 

SOS; 2e klasse F; Ronde 5; dinsdag 11 februari 2020
  SV Theothorne 1 1626

-

SV Doetinchem A1 1679 4 - 4
1 Cor Vrouenraets 1890 - Iloy Timmerman 1631 ½ - ½
2 Henk Bergsma 1595 - Marius van Hal 1882 1 - 0
3 Bob Coenen 1671 - Thomas Bijl 1810 0 - 1
4 Dick van Rumpt 1650 - Marcel Miltenburg 1736 ½ - ½
5 Piet Gommers 1739 - Roel Evertse 1829 ½ - ½
6 Harm Boertien 1654 - Niels van der Mark 1671 1 - 0
7 Wilma Dufrenne 1492 - Wim Lenderink 1395 0 - 1
8 Piet Loerts 1313 - Gert-Jan Zonneveld 1481 ½ - ½