Doetinchem doet goede zaken

Op donderdag 13 oktober stond onze eerste uitwedstrijd gepland tegen ASV 5 uit Arnhem. Het was mijn debuut als wedstrijdleider van ons eerste en enige bondsteam. Zoals de meesten van jullie weten heeft Niels aangekondigd het met een aantal activiteiten wat rustiger aan te gaan doen. Zo kwam tijdens onze ALV aan de orde dat er een nieuwe wedstrijdleider nodig was. Nadat het heel lang erg stil in de zaal bleef toen het verzoek gedaan werd wie zou willen heb ik uiteindelijk toegezegd om dit te gaan doen. Afijn ik dacht dat moet niet zo moeilijk zijn mensen uitnodigen, formuliertje invullen, verslagje maken en klaar. Niels had mij netjes de formulieren toegestuurd en een bestand met de schakers die zich hadden opgegeven voor het eerste en ook een bestand met genoeg reservespelers of schakers die alleen thuis wilden spelen. Met de wetenschap dat ons team uit slechts een 6 tal bestaat kreeg ik eigenlijk een gevoel van keuze stress. Wie zou ik gaan uitnodigen en wie zou ik toch moeten teleurstellen dat ze niet werden uitgenodigd en hoe moest ik dat gaan uitleggen. Want mijn ervaring met schakers is toch dat de meesten zich allemaal wel capabel vinden om minimaal op een hoog bord in het eerste team te kunnen spelen. Afijn na lang wikken en wegen had ik het voor elkaar en ging de uitnodiging ruim 2 weken voor de wedstrijddag de deur uit. Wat er zich in de 2 weken hierna allemaal heeft afgespeeld zal ik jullie besparen maar het eindresultaat was dat we op deze donderdag vertrokken vanaf 't Brewinc met slechts 3 basisspelers en 3 schakers die op geen enkele lijst stonden maar uiteindelijk gelukkig toch bereid waren om mee te reizen naar Arnhem. Dit waren Benno, David en Adri en samen met onze trouwe supporter Piet vertrokken we mooi op tijd naar Arnhem.

Het begin van de wedstrijd verliep vrij rustig geen gekke bijzonderheden. Maar toch vrij snel kwam Benno niet goed uit de opening en nadat hij een pion verloor en even later nog meer materiaal moest inleveren was er geen houden meer aan en kwamen we op een 1-0 achterstand. Op bord 3 speelde onze Fleur heel geconcentreerd een gedegen partij. Ze kwam goed uit de opening en had een licht overwicht met een prachtig actief loperpaar. Haar tegenstander besloot vervolgens een dubieus offer in te zetten wat Fleur goed pareerde en daarmee terecht een mooie overwinning kon opeisen. Hiermee was de tussenstand weer gelijk en stond het 1-1. Op bord 1 speelde onze oud jeugdleider, oud wedstrijdleider maar gelukkig nog wel ons zeer gewaarde voorzitter Niels een prima partij. Vooraf was het zelfvertrouwen van Niels zo’n beetje tot het nulpunt gedaald en klaagde hij steen en been over zijn slechte vorm. Gelukkig was daar tijdens zijn partij niet veel van te merken en pleegde hij na de opening een zeer kansrijk offer dat hem 3 pionnen opleverde tegen een stuk. Vervolgens kon hij de druk bij de tegenstander goed opvoeren en toen hij uiteindelijk nog een stuk ging winnen kwamen wij op dat moment op een mooie 2-1 voorsprong te staan.

Nog 3 borden bezig maar eigenlijk was ik er nog niet van overtuigd dat we onze voorsprong overeind konden houden. Dat kwam ook door mijn eigen toedoen want mijn hele goede stelling met een kwaliteit voor kreeg een dramatische wending door een slordige zetverwisseling en moest ik vrezen voor het eindresultaat. Adri zijn partij was ook niet heel erg duidelijk, hij vocht ervoor en had gelukkig nog voldoende druk op de koningsvleugel wat hem uiteindelijk een mooie gedegen remise opleverde. Maar dan onze invaller David. Hij speelde weer net zo chaotisch als hij zich vaak gedraagt, kortom geen touw aan vast te knopen. Hij heeft ongeveer 20 zetten alleen maar met zijn dame over het bord gewandeld en stond wel materiaal voor maar een straatlengte achter in zijn ontwikkeling en natuurlijk nog maar een paar minuten speeltijd op zijn klok. Volgens zijn stelling moet je al je tijd gebruiken en dan kun je in de laatste paar minuten de partij gewoon afmaken. Ik had daar nog wel mijn vraagtekens bij maar goed David speelde het zeer uitgekiend en won zijn partij. Ook ik kon gelukkig nog ternauwernood remise afdwingen en dat bracht ons resultaat op een prachtige 4-2 overwinning. Na onze eerst thuisoverwinning van 5-1 staan we er dus goed voor in deze competitie.

Rest mij nogmaals mijn grote dank uit te spreken aan de invallers en kijken we met vertrouwen uit naar onze volgende thuiswedstrijd op 1 november tegen Doesburg.