Kom maar door met die platte kar

Heel voorzichtig aan wordt er in Rotterdam al gedroomd van een kampioenschap. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, maar dromen mag. Wat wel een zekerheidje is, is dat de Koninklijke Schaakvereniging van Doetinchem dit seizoen kampioen gaat worden. Lang stonden wij gedeeld eerste, tot onze medekoploper, De Toren uit Arnhem, een steekje liet vallen. En gelijk de ronde daarna mochten we tegen elkaar aantreden, in Doetinchem nog wel. In die wedstrijd kon De Toren het weer spannend maken, maar dankzij onze geweldige voorhoede wisten we de overwinning binnen te halen en staan we nu 4 punten los. Slechts een nieuwe uitbraak van corona of het uitbreken van de derde wereldoorlog kan ons weerhouden wederom kampioen te worden. Okay in Klasse 2D, het is geen eredivisie, maar toch weer een mooie gelegenheid voor een feestje. De platte kar, voor de optocht door het centrum is al besteld.

Excuus dat dit verslag even op zich deed wachten, ik ga de lezer niet vermoeien met het hoe en
waarom hiervan, maar hierbij een kort rondje langs de borden.

Op bord 5 speelde Paul. Hij wilde eigenlijk tegen zijn oom op bord 1, hij had nog nooit tegen hem
geschaakt, maar de tegenstander zag daarvan af. Hij moest of zijn neefje laten winnen, dat kon niet i.v.m. de ambities van De Toren, of hij moest zijn neefje vermorzelen, wat weer niet goed is voor de familiebanden. Het werd dus geen oom Laurens leert zijn neefje schaken. Het vermorzelen liet de Toren aan Ad Braam over, die Paul meelokte in een dubieus gambiet, waarop Paul al vrij snel een toren (De Toren!) achter kwam en even later op mocht geven. Oom Laurens had ondertussen onze Theo op de pijnbank gelegd en leek op een eenvoudige overwinning af te stevenen. Hij had een stuk gewonnen tegen 2 pionnen. Maar dan kennen ze onze Theo niet! Die rechtte zijn rug en wist er een keurige remise uit te slepen. Oom Theo leert de oom van Paultje schaken, zullen we maar zeggen. Overigens deze inspanning van Theo was niet echt terug te zien op zijn tijdverbruik, zie de foto hieronder. Drie keer raden welke kant van de klok van Theo was, toen hij na de partij stilgezet werd.

Op het moment ben ik aardig in vorm, al zeg ik het zelf, maar soms word ik ook vriendelijk geholpen door mijn tegenstander. Ik wist de stand weer recht te trekken in mijn partij. Laten we er gelijk maar een opgave van maken. Zwart speelt en wint.

Er waren nu nog drie partijen aan de gang, maar langzaam verdween de zorgelijke blik van het gezicht van onze non-playing-captain, Marcel. Coun was de eerstvolgende die een punt binnensleepte. In het begin had hij het nog een beetje zwaar met het Konings-Indisch dat zijn tegenstander hem voorschotelde, maar naarmate zijn stukken meer ruimte kregen begonnen ze rondom de zwarte koningsstelling te dansen en wist Coun met een paar leuke combinaties ons op voorsprong te zetten. Nog twee partijen aan de gang dus. Iloy speelde een puike pot en wist vakkundig de overwinning binnen te halen. Sorry, weinig info over de partij zelf, maar dat komt vooral omdat ik er wederom weinig van begreep. Tenslotte zat aan bord 4 Fleur. Ze speelde misschien wel de meest degelijke partij van iedereen, ook een beetje saai, aldus Fleur, maar op het laatst stonden al haar stukken niet helemaal lekker en stortte de hele boel in elkaar. Jammer voor Fleur, maar voor de teamprestatie gelukkig niet meer van groot belang.
Nog drie wedstrijden te gaan. Mochten we inderdaad kampioen worden, dan promoveren we naar de eerste klasse, waar we vorig jaar uit gekegeld zijn en gaan we weer met een achttal spelen. Geen kampioen worden lijkt een stuk ingewikkelder, gezien ons programma. Dus zet de champagne maar vast koud.

Stand: