SVD wint van Doesborghsch SG 1

Datum 8 november thuis tegen Doesborgsch S.G 1.
Uitslag 3,5 – 2,5.

Tot zover de feitelijkheden. Nu mijn zienswijze over de aanloop naar deze match, het verloop van deze match en over onze toekomst.

Op maandagavond 31 oktober een dag voor de oorspronkelijke wedstrijd krijg ik tijdens onze podcastopname een berichtje van hun teamleider dat ze niet konden komen omdat ze geen team op de been kunnen brengen door ziektes, ellende en weet al niet meer wat voor goedbedoelde argumenten ter tafel kwamen maar het kwam er hier op neer er was het verzoek of we het een weekje konden uitstellen. De herinneringen aan de vorige bondswedstrijd waarin ik ternauwernood 3 invallers wist te regelen spookten weer door mijn hoofd. Dus vrijwel direct, na kortstondig overleg, heb ik deze beste man vertelt dat dat prima was. So far so good totdat er allerlei mensen van bonden zich hier mee gingen bemoeien dat dit niet zo maar kon want de regelementen spraken toch anders. Alleen in heel uitzonderlijke situaties kon uitstel worden verleend en aangezien er geen sprake was van een nieuwe corona epidemie of een directe oorlogsdreiging lag het niet voor de hand om uitstel te verlenen. Nadat ik een verklaring had getekend dat dit geheel vrijwillig en in volledige overeenstemming had plaatsgevonden werd het akkoord bevonden. Pffff dacht ik het kost tegenwoordig ook best nog veel moeite om iemand ter wille te kunnen zijn maar afijn we mochten op 8 november de match gaan spelen. Groot voordeel voor ons was dat een van onze sterspelers (we hebben er gelukkig velen) Thomas Bijl die op 31 oktober nog niet kon omdat zijn verhuizing naar Arnhem nog niet volledig was afgerond dan wel aanwezig kon zijn en we dus op oorlogssterkte konden aantreden. Totdat op de wedstrijddag onze clubkampioen Paul Storms er rond 18.00 uur achter kwam dat hij op deze dag jarig was en het wellicht verstandig was om dit niet met zijn schaakvrienden te gaan vieren (want dit kon weleens uit de hand gaan lopen) maar het beter was om dit heugelijke feit in familieverband door te brengen. Paul heeft het goed ingeschat om deze informatie niet met mij te delen, en heeft rechtstreeks met Niels contact gezocht of hij kon invallen. Zelfs ervoor gezorgd dat de tegenstander van Niels ook een nieuwe tegenstander had voor de interne competitie zodat hij voor zijn gevoel had alles goed te hebben geregeld. Paul ik stel voor dat we dit proces nog een keer met een biertje erbij gaan evalueren…. Maar goed onze Niels had de vorige bondswedstrijd op bord 1 !!! glansrijk gewonnen dus ik had nog steeds het volle vertrouwen in een grote overwinning. Vlak voor aanvang vroeg er nog iemand wedstrijdleider wat gaat het worden? Ik zei vol zelfvertrouwen 5,5 -0,5 dit gebaseerd op het feit dat ze dus blijkbaar amper een team op de been konden brengen en weliswaar kwam ik daar pas achteraf achter dat zij 200!!! ratingpunten gemiddeld minder hadden. Met deze uitslag ben ik uiteraard heel blij, de derde overwinning op rij maar het had wel wat beter gekund, gemogen, gemoeten…. Vul maar in.

Want hoe ging het verloop? Nou best wel voorspoedig moet ik zeggen. Als eerste kwam Iloy zich melden, gewonnen nadat hij een zeer sterk centrum had veroverd waarin zijn paard een prachtige positie had die uiteindelijk onoverkomelijk ons eerste winstpunt bezorgde. Ook het 2e winstpunt kwam vrij snel daarna van onze Coen. Op zijn eigen wijze kwam hij in een gewonnen eindspel terecht nadat hij de torens had afgeruild. Hij stak zijn hand al uit maar de tegenstander zei ik speel toch nog even verder, afijn het was niet echt moeilijk meer maar je moet het wel zorgvuldig uitspelen. Gelukkig lukte Coen dit wel… 2-0 voorsprong en nog 4 borden te gaan. Nog geen vuiltje aan de lucht, Theo pion meer met ongelijke lopers maar met de wetenschap dat Theo dit haast altijd tot een goed einde brengt dacht ik de overwinning is wel een feit. Fleur stond op dat moment ook goed, weliswaar wat onder druk maar wel een pion kunnen veroveren en verder niet heel veel aan de hand. Met Thomas en Niels was het een ander verhaal, beiden hadden het zwaar. Thomas was wat materiaal verloren onderweg maar had wel heel veel dreiging en ik had er persoonlijk nog wel vertrouwen in dat het goed zo komen. Niels had het lastig speelde goed maar naar mate de partij vorderde zag je dat de tegenstander steeds meer overwicht kreeg. Gelukkig scoorde Theo op zijn enorme ervaring het 3e punt binnen en tegelijkertijd wist Thomas door eeuwig schaak een remise af te dwingen waardoor de winst binnen was. Niels moest helaas uiteindelijk capituleren toen zijn toren binnendrong en er geen houden aan meer was. Maar goed we hadden nog Fleur, dus 4,5 – 1,5 was nog een dikke overwinning geweest en dat had ook zo kunnen/moeten zijn. Echter met inmiddels 3 pionnen meer en allebei een toren was het nog een kwestie van een paar zetten en dan had ze ook terecht en zeer verdient gewonnen. Ik stond erbij en dacht bij mezelf, Fleur als ik die tegenstander was geweest had ik je de hand geschud want het spel was klaar, over en uit! Maar ja daarom is het spel toch zo verassend en daarmee ook leuk. Over voetbal kan ik hier ook hele verhalen over vertellen…. Maar lezers jullie begrijpen het al het onbegrijpelijke is gebeurt, Fleur heeft verloren. Maar weet Fleur je hebt een hele goede partij gespeeld en voor mij was jij de winnaar! Dat uitslagenbriefje verfrommel ik wel. Ik houd me toch nooit aan regels….

Maar tot slot de conclusie we hebben 3 wedstrijden gespeeld, 3 gewonnen maar we staan niet aan kop, dat is Toren 1 die meer matchpunten heeft.

Dus we zullen de volledige focus moeten houden op de volgende wedstrijden want kampioen worden dat is wel ons grote doel!

In volle vertrouwen,
Marcel Miltenburg