Hieperde Piet Hoera

door Niels van der Mark

Op de verjaardag van Piet ten Westenend mochten we uit naar UVS2 en namen we Piet mee als cadeautje voor zijn verjaardag. Hoe oud hij nu precies is geworden weet niemand, hij beweert iedere keer wat anders. Als een stoïcijnse Griekse wijsgeer heeft Piet de hele avond tussen Marcel en mij ingezeten en onze verrichtingen gevolgd. Over wat er op het spel stond heeft Benno mooi verslag gedaan (klik daarvoor hier). Dat ga ik niet opnieuw doen en dat is waarschijnlijk maar goed ook, want kennelijk snap ik het niet helemaal. Ik dacht in het vorige wedstrijdverslag al dat we kampioen konden worden, maar dat was dus iets te voorbarig. Ik heb het ook zo aan iedereen in mijn omgeving uitgelegd: “als we vanavond winnen zijn we kampioen”, maar dat klopt dus niet. Toen ik vannacht in bed stapte werd Martine wakker en vroeg gelijk: “En, zijn jullie kampioen geworden?’ Ik heb maar ‘Ja’ gezegd. Morgen leg ik het wel uit.

Afijn, een wedstrijdverslag dus. De mannen hebben het me wederom niet makkelijk gemaakt, waar zal ik eens beginnen? Na een half uur stond Marcel zo beroerd, dat ik dacht dat hij bijna op kon geven, zie onderstaande stelling:

Wit had hier kunnen toeslaan met 14.Lxf6 Lxf6 15.Txd7+! Kxd7 16.Lg4+ en een mooie aanval, maar speelde 14. Pd6. Het ziet er allemaal hopeloos uit voor zwart, maar hij krijgt wat ademruimte. Ondertussen had Iloy vanuit de opening een pion verloren en speelde Paul zijn huisgambiet en had mijn inziens weinig compensatie voor de pion. Nu was Paul net de dag ervoor, na 2 weken Verenigde Staten, weer thuis gekomen, dus we waren al blij dat hij zijn ogen open kon houden. Coun volgde ondertussen de partij Karpov-Kasparov, Sevilla 1987, maar besloot op de 14e zet af te wijken. Toch zag het er veelbelovend uit. Op het eerste bord leek Thomas een degelijke partij op te bouwen en ik zat op bord 3 wat omslachtig te hannesen tegen een Aljechin verdediging. Kortom, het zag er al vroeg op de avond niet zo rooskleurig uit. Zeker niet toen Thomas rond de klok van 21:30 moest opgeven. Hij had een vreselijke penning toegelaten, die hem al snel de kop kostte. Aangezien hij thuis een ziekenboeg had vertrok hij snel, maar bleef via de app de hele avond wel betrokken.

Alle borden stonden dus matig tot slecht en ik hield al rekening met het feit dat we tegen onze eerste nederlaag aan zouden lopen. Maar we spelen dit seizoen een beetje als Feyenoord. Het ziet er allemaal niet uit en het resultaat komt pas net na de 90e minuut. Dus rustig blijven zitten, goed kijken en vooral niet wanhopen. En aldus geschiedde. Een uurtje later haalde onze teamcaptain Marcel zijn overwinning binnen. Zijn tegenstander was na de opening, waarin Marcel dus heel beroerd stond, het spoor bijster geraakt en ging er hard vanaf. Even later verloor Coun echter en stonden we weer een punt achter. Inmiddels leek Paul ook verloren te staan, twee paarden en een toren hielden zijn koning op h1 in een houdgreep en had Iloy weer wat compensatie voor zijn pion. Tsja en toen won Paul. Geen idee hoe dat kon, ik heb het niet gezien, maar de stand was weer gelijk, met nog twee partijen die bezig waren. “Jij moet winnen en Iloy wordt remise”, aldus Marcel, terwijl Paul mijn schouders masseerde.

Ik neem jullie mee in mijn partij. De hele avond had ik weinig kunnen bereiken, tot ik bij de 24e zet aankwam (ik had wit).

Ik heb zojuist met mijn f-pion op e4 geslagen zwart heeft terug geslagen met zijn f-pion en nu volgde natuurlijk 24.Txe4. Zwart mag niet terugslaan, vanwege Txd7 en op bijvoorbeeld 24.Lf5 volgt Txe7! De enige zet die zwart spel geeft is 24…Tb7 25.Txe6 Txe6 26.Lf2 en wit heeft waarschijnlijk voldoende compensatie voor de kwaliteit. Mijn tegenstander speelde na lang nadenken echter 24…Kf7? en komt nu verloren te staan. Er werd even later van alles geslagen en we kwamen in de volgende stelling met zwart aan zet:

Wit staat twee pionnen voor en zwart kan er eentje terugwinnen met 28…Txd4 wat na lang nadenken ook gespeeld werd. Er volgde 29.Txd4 Lc5 30.c3 Ke5 31.Kf1 Lxd4 32.cxd4 Kxd4 33.Ke2

Wit staat gewonnen, maar moet nog even opletten. Er leiden hier meerdere wegen naar Rome, maar er volgde nog 34.Kd2 a4 35.Kc2 g5 36.b4 h5 37.a3 g4 38.Kd2 en zwart gaf op.

Ondertussen was Iloy ook in een eindspel beland, maar had nog weinig tijd op de klok.

Iloy, met zwart, gaat hier de Loper winnen. De loper moet weg, naar d6 en vervolgens speelt Iloy zijn pion naar h2, waarna wit wel moet slaan. Het eindspel is echter remise. Zwart haalt eerst de pion op f5 op en vervolgens wordt het paard geruild voor de 2 pionnen. Tsja en toen de remise een feit was liep ik dus voor Jan Lul te juichen in de zaal, tot Huub Blom me er fijntjes op wees dat we nog geen kampioen waren. Wel een stapje dichterbij. Ach rekenen is nooit mijn sterkste kant geweest, zullen we maar zeggen.

Dus volgende keer, dinsdag 11 april thuis, kunnen we kampioen worden, als we winnen tegen UVS 3. Gelukkig kunnen we dan ook over Theo en Fleur beschikken, wel zo mooi dat zij mee kunnen delen in het kampioensfeestje, of ben ik nu weer te vroeg?