|
Hieperde Piet Hoera
door Niels van der Mark
Op de verjaardag van Piet ten Westenend mochten we
uit naar UVS2 en namen we Piet mee als cadeautje voor zijn verjaardag.
Hoe oud hij nu precies is geworden weet niemand, hij beweert iedere keer
wat anders. Als een stoïcijnse Griekse wijsgeer heeft Piet de hele avond
tussen Marcel en mij ingezeten en onze verrichtingen gevolgd. Over wat
er op het spel stond heeft Benno mooi verslag gedaan (klik
daarvoor hier). Dat ga ik niet opnieuw doen en dat is waarschijnlijk
maar goed ook, want kennelijk snap ik het niet helemaal. Ik dacht in het
vorige wedstrijdverslag al dat we kampioen konden worden, maar dat was
dus iets te voorbarig. Ik heb het ook zo aan iedereen in mijn omgeving
uitgelegd: “als we vanavond winnen zijn we kampioen”, maar dat klopt dus
niet. Toen ik vannacht in bed stapte werd Martine wakker en vroeg
gelijk: “En, zijn jullie kampioen geworden?’ Ik heb maar ‘Ja’ gezegd.
Morgen leg ik het wel uit.
Afijn, een wedstrijdverslag dus. De mannen hebben het
me wederom niet makkelijk gemaakt, waar zal ik eens beginnen? Na een
half uur stond Marcel zo beroerd, dat ik dacht dat hij bijna op kon
geven, zie onderstaande stelling:

Wit had hier kunnen toeslaan met 14.Lxf6 Lxf6
15.Txd7+! Kxd7 16.Lg4+ en een mooie aanval, maar speelde 14. Pd6. Het
ziet er allemaal hopeloos uit voor zwart, maar hij krijgt wat
ademruimte. Ondertussen had Iloy vanuit de opening een pion verloren en
speelde Paul zijn huisgambiet en had mijn inziens weinig compensatie
voor de pion. Nu was Paul net de dag ervoor, na 2 weken Verenigde
Staten, weer thuis gekomen, dus we waren al blij dat hij zijn ogen open
kon houden. Coun volgde ondertussen de partij Karpov-Kasparov, Sevilla
1987, maar besloot op de 14e zet af te wijken. Toch zag het er
veelbelovend uit. Op het eerste bord leek Thomas een degelijke partij op
te bouwen en ik zat op bord 3 wat omslachtig te hannesen tegen een
Aljechin verdediging. Kortom, het zag er al vroeg op de avond niet zo
rooskleurig uit. Zeker niet toen Thomas rond de klok van 21:30 moest
opgeven. Hij had een vreselijke penning toegelaten, die hem al snel de
kop kostte. Aangezien hij thuis een ziekenboeg had vertrok hij snel,
maar bleef via de app de hele avond wel betrokken.
Alle borden stonden dus matig tot slecht en ik hield
al rekening met het feit dat we tegen onze eerste nederlaag aan zouden
lopen. Maar we spelen dit seizoen een beetje als Feyenoord. Het ziet er
allemaal niet uit en het resultaat komt pas net na de 90e minuut. Dus
rustig blijven zitten, goed kijken en vooral niet wanhopen. En aldus
geschiedde. Een uurtje later haalde onze teamcaptain Marcel zijn
overwinning binnen. Zijn tegenstander was na de opening, waarin Marcel
dus heel beroerd stond, het spoor bijster geraakt en ging er hard vanaf.
Even later verloor Coun echter en stonden we weer een punt achter.
Inmiddels leek Paul ook verloren te staan, twee paarden en een toren
hielden zijn koning op h1 in een houdgreep en had Iloy weer wat
compensatie voor zijn pion. Tsja en toen won Paul. Geen idee hoe dat
kon, ik heb het niet gezien, maar de stand was weer gelijk, met nog twee
partijen die bezig waren. “Jij moet winnen en Iloy wordt remise”, aldus
Marcel, terwijl Paul mijn schouders masseerde.
Ik neem jullie mee in mijn partij. De hele avond had
ik weinig kunnen bereiken, tot ik bij de 24e zet aankwam (ik had wit).

Ik heb zojuist met mijn f-pion op e4 geslagen zwart
heeft terug geslagen met zijn f-pion en nu volgde natuurlijk 24.Txe4.
Zwart mag niet terugslaan, vanwege Txd7 en op bijvoorbeeld 24.Lf5 volgt
Txe7! De enige zet die zwart spel geeft is 24…Tb7 25.Txe6 Txe6 26.Lf2 en
wit heeft waarschijnlijk voldoende compensatie voor de kwaliteit. Mijn
tegenstander speelde na lang nadenken echter 24…Kf7? en komt nu
verloren te staan. Er werd even later van alles geslagen en we kwamen in
de volgende stelling met zwart aan zet:

Wit staat twee pionnen voor en zwart kan er eentje
terugwinnen met 28…Txd4 wat na lang nadenken ook gespeeld werd.
Er volgde 29.Txd4 Lc5 30.c3 Ke5 31.Kf1 Lxd4 32.cxd4 Kxd4 33.Ke2

Wit staat gewonnen, maar moet nog even opletten. Er
leiden hier meerdere wegen naar Rome, maar er volgde nog 34.Kd2 a4
35.Kc2 g5 36.b4 h5 37.a3 g4 38.Kd2 en zwart gaf op.
Ondertussen was Iloy ook in een eindspel beland, maar
had nog weinig tijd op de klok.

Iloy, met zwart, gaat hier de Loper winnen. De loper
moet weg, naar d6 en vervolgens speelt Iloy zijn pion naar h2, waarna
wit wel moet slaan. Het eindspel is echter remise. Zwart haalt eerst de
pion op f5 op en vervolgens wordt het paard geruild voor de 2 pionnen.
Tsja en toen de remise een feit was liep ik dus voor Jan Lul te juichen
in de zaal, tot Huub Blom me er fijntjes op wees dat we nog geen
kampioen waren. Wel een stapje dichterbij. Ach rekenen is nooit mijn
sterkste kant geweest, zullen we maar zeggen.
Dus volgende keer, dinsdag 11 april thuis, kunnen we
kampioen worden, als we winnen tegen UVS 3. Gelukkig kunnen we dan ook
over Theo en Fleur beschikken, wel zo mooi dat zij mee kunnen delen in
het kampioensfeestje, of ben ik nu weer te vroeg?
UVS 2 |
1629 |
- |
SV Doetinchem 1 |
1698 |
2½
- 3½ |
Simon van Dijk |
1714 |
- |
Thomas Bijl |
1863 |
1 - 0 |
Klaus Wüstefeld |
1808 |
- |
Iloy Timmerman |
1705 |
½
- ½ |
Marcel Verstappen |
1639 |
- |
Niels van der Mark |
1683 |
0 - 1 |
Tobi van Scheijndel |
1528 |
- |
Marcel Miltenburg |
1701 |
0 - 1 |
Thei van Laanen |
1546 |
- |
Paul Storms |
1603 |
0 - 1 |
Onno Marres |
1538 |
- |
Coun Pijls |
1630 |
1 - 0 |
|
|