Vrijdag de 13e, onze eerste verlies partij

Van tevoren had ik al wel zo mijn bedenkingen om op deze dag een belangrijke wedstrijd te moeten spelen. Maar goed niet kinderachtig doen en vooral niets laten blijken dus nog vol goede moed vertrokken we met twee auto's (Niels had de jeugd bij zich in zijn auto) een paar minuten later dan gepland. Want als David mee speelt  dan weet je het al, hij komt altijd een paar minuten later doodgemoedelijk op zijn scateboard aangerold. Over Duitsland naar Groesbeek, en het weer begon al wat onheilspellend te worden op deze vrijdag de 13e. We hadden ook nog onze trouwe supporter Piet meegenomen en netjes een kwartier voor tijd arriveerden we bij "de Mallemolen". Niels had zijn navigatie naar het huis van de voorzitter ingesteld maar kwam toch nog net op tijd. De strijd kon beginnen! En het werd een echt spannende wedstrijd ondanks dat de uitslag wellicht anders deed vermoeden. Onze Coen kreeg al vroeg een remise aangeboden op bord 6 en na wat getwijfel heeft hij het aangenomen. Daarna verloor Iloy zijn partij die bol stond van aangeboden en afgeslagen offers. Hierna volgde een aantal remises vrij snel achter elkaar door Niels, mij en uiteindelijk ook David die weer een spectaculaire partij heeft gespeeld. 3-2 achter met nog 3 partijen te gaan. Bij alle 3 de partijen ontstonden zeer gecompliceerde stellingen die echt nog veel kansen boden. Maar vooral de 1e 2 borden werden bemand door gelouterde schakers, waarvan de tegenstander van Jesse zelfs seniorenkampioen van Nederland is. Maar onze 2 jeugdige spelers verweerden zich kranig en na afloop kregen ze dan ook beiden volop complimenten voor hun goede spel  maar zoals Niels mij heeft uitgelegd, hier help je hen niet mee ...

Maar toch ook ik was trots op de manier waarop ze zo volledig geconcentreerd achter hun bord zaten en zich tot het laatst kranig hebben verweerd, maar helaas beiden wel verloren. En nadat ook de partij van Henny uiteindelijk in een remise was geëindigd was de eindstand bekend 5,5-2,5.

Toen de terugreis, het was nog steeds heel even vrijdag de 13e en het was me toch een noodweer geworden ... Blij dat het heel gauw zaterdag de 14e was en we weer heelhuids in Doetinchem zijn aangekomen. Op 1 november spelen we wederom een uitwedstrijd nu tegen Wageningen. Hier gaan we weer vol strijd en goede moed het gevecht aan.