Pijnlijke nederlaag voor het zaterdagteam

Het was in het seizoen 2018-2019 dat we voor het laatst in de landelijke competitie van de KNSB meededen (in de 4^e Klasse). Roel had het laatste stukje afgesloten met de woorden: “SVD zonder zaterdagteam, dat gaat natuurlijk niet!” Sindsdien is er veel gebeurd. Roel zijn gezondheid maakt dat schaken voor hem geen optie meer is, Marius speelt niet meer extern, Sander is naar Arnhem gevlucht, Henry naar Voorst en Theo doet het wat rustiger aan. Kortom een zaterdagteam leek geen optie meer

Tot Fleur aangaf graag een Doetinchems zaterdagteam te willen en spelers begon te ronselen. Inzet: een zaterdagteam dat zowel door jeugd als senioren bemenst wordt. En voilà, er is weer een team dat meedoet in de KNSB competitie! Weliswaar in de 5^e Klasse, maar dat mag de pret niet drukken. Ons motto dit seizoen is dus promotie. Tsja en toen kwam de eerste wedstrijd in Almelo. Ik neem jullie mee en zal gelijk de spelers aan jullie voorstellen.

Ik moet bekennen dat ik vol vertrouwen onze zaterdagwedstrijd van 7 oktober jl. tegemoet zag. We hadden sterke spelers mee, ook a waren een paar een beetje roestig, maar op papier zag het er goed uit. Het begon al toen we binnen kwamen. Acht jeugdspelers in zwarte hoodies stonden ons op te wachten, blakend van zelfvertrouwen. Alsof je de harde kern van Heracles ergens tegen het lijf loopt. Dan zeggen iets lagere ratings ineens helemaal niks meer. Ik had van te voren verwacht dat onze jeugdspelers het zwaar zouden krijgen, maar het werd een hele andere middag. Dit heb ik er van meegekregen:

Fleur speelde op bord 1 tegen Yannic, een oude bekende van haar, mede omdat hij allerlei NK’s voor de jeugd heeft georganiseerd. De partij ging lang gelijk op, maar toen kon Fleur op g7 kon offeren stortte de zwarte stelling in elkaar. Een mooi punt tegen een sterke speler.

Jesse speelde op het 2^e bord en eigenlijk hield ik mijn hart vast. Toen de meeste partijen zo’n 10 zetten ver waren, zat Jesse al in een eindspel. Ik dacht even dat hij onder flinke druk stond vanuit de opening, maar dat had ik dus niet goed gezien. Een beter staand eindspel schoof hij vakkundig uit.

Kortom onze twee jeugdspelers pakten 2 volle punten, hoe verging het de rest dan?

Op bord 3 speelde Henk Riepma weer mee, goed om hem weer te zien. Zijn stijl is niet echt veranderd denk ik. Hij speelde een systeem, waar menig jeugdlid een bloedhekel aan heeft, kwam zeer goed te staan en maakte de partij krachtig af met een mooie koningsaanval. Een mooi punt, maar hiermee was de koek wel op.

Op bord 4 speelde Marino een boeiende partij tegen een sterke tegenstander. De opening verliep niet helemaal volgens wens, een sterk kwaliteitsoffer gaf de jeugdige witspeler vleugels, maar Marino wist het allemaal te houden en kwam na 34 zetten in de volgende stelling terecht.