Even gingen de gedachten terug naar een jaar of vijf terug, toen we het seizoen
in Friesland begonnen met een smadelijke nederlaag tegen het zwakke Drachten.
Ook nu dreigde er tegen het op papier zwakke Sneek 2 allerlei narigheid en
moesten we vrezen voor een nieuwe zeperd in Friesland. Dat het uiteindelijk nog
allemaal goed kwam had niet eens zozeer te maken met mazzel, maar meer met een
betere ‘balvastheid’ van de onzen.
Na precies een uur spelen stonden we al met 1-0 achter. Nee, geen reglementair
punt wegens niet komen opdagen, maar een geweldige miskleun van onze Kees
Nederkoorn was de oorzaak. De trouwe lezers van mijn verslagen weten dat ik
‘onze eminente voorzitter’, zoals ik hem graag noem, hoog heb zitten en hem
nooit op de hak neem. Nu zou zich eindelijk een ideale gelegenheid aan tot
spotternij aandienen, ware het niet dat zijn nederlaag zo deerniswekkend was
(categorie ‘ik stop met schaken’), dat ik uit piëteit er het zwijgen toe doe.
Na twee uur stond het alweer 1-1. Henk leek een uiterst onplezierige middag
tegemoet te gaan in een eindspel waarin hij slechts kon keepen, maar
tegenstander Selwin Keuning blunderde zo maar een stuk weg. Dat was een
behoorlijke meevaller, maar Marino liet helaas een mooie kans in een goed
eindspel lopen en moest in remise berusten.
Gerard speelde een gecompliceerde partij. De transactie kleine kwal minder
tegen twee pionnen pakte echter niet goed uit. De vijandelijke lopers bleken
ijzersterk en Gerard kreeg zijn pluspionnen niet aan het lopen. |
|
Sander bleef een weerzien met Anna Maja (zie: De tranen van Anna Maja)
bespaard, maar had wel weer te maken met een zeer jonge tegenstander. Dit keer
speelde Sander gewoon geconcentreerd ‘tegen het bord’ en won na pionwinst
gedecideerd het eindspel.
Tussenstand 2½-2½ met beroerde perspectieven voor Doetinchem: John bijna
verzopen in zijn eigen Wolga, ondergetekende vanuit een mislukte opening een
stelling met veel ademnood en alleen Theo had een prettige, maar zeker nog geen
gewonnen stelling. Het pakte allemaal goed uit. John wist met zijn stukken
binnen te dringen. De opluchting over zijn wederopstanding was zo groot dat hij
remise aanbood in inmiddels betere stelling, maar hij deed dat in het belang
van het team, omdat schrijver dezes in de tijdnoodfase duidelijk slagvaardiger
had geopereerd dan zijn tegenstander en een winnende aanval had gekregen en ook
Theo na een malle en onnodige koningswandel de vis op het droge wist te
krijgen.
Een 5-3 overwinning en die is zeer welkom in een sterke poule 3B met onder meer
Lonneker, dat zich aanzienlijk versterkt heeft, o.a. met de Duitse IM Bernd
Kohlweyer, en Zevenaar (weer met Vincent Rothuis!) als grote favorieten. Het
goede nieuws voor ons is dat we het gehele seizoen Henk Riepma kunnen
opstellen, omdat hij, minder leuk voor hem, zijn emigratieplannen met een jaar
heeft moeten uitstellen. |
